بررسي اثرات آنتي‌اكسيداني عصاره هيدرو الكلي زنيان در موش‌هاي صحرايي تحت استرس بي‌حركتي مزمن

مواجهه با عوامل استرس‌زا يكي از مشكلات رايج جوامع امروزي است. استرس‌هاي حاد و مزمن موجب افزايش استرس اكسيداتيو و آسيب‌‌هاي بافتي به خصوص مغز و كبد شده كه در پيدايش بسياري از بيماري‌ها نقش دارند. زنيان (Trachyspermum Ammi) به عنوان يك گياه دارويي در طب سنتي مطرح مي‌باشد كه داراي خواص متعددي از جمله خاصيت قوي آنتي‌اكسيداني است. هدف از مطالعه حاضر بررسي اثر عصاره هيدروالكلي دانه زنيان بر برخي از فاكتورهاي آنتي‌اكسيداني كبدي در موش هاي صحرايي نر تحت استرس بي‌حركتي مزمن (به عنوان يك مدل حيواني استرس) مي‌باشد. بر اين اساس، حيوانات مورد پژوهش به 4 گروه كنترل (بدون تيمار)، زنيان، استرس و استرس+ زنيان تقسيم شدند. گروه هاي زنيان و استرس + زنيان، عصاره زنيان را به مدت 21 روز متوالي با دوز mg/kg500 به صورت گاواژ دريافت نمودند. براي القاي استرس در گروه هاي استرس و استرس + زنيان، حيوانات به مدت 21 روز متوالي هر روز 6 ساعت در مقيدكننده قرار داده شدند. در پايان دوره، سطح پراكسيداسيون ليپيدي و گلوتاتيون احيا (GSH) در كبد حيوانات اندازه‌گيري شد. نتايج نشان داد كه ميزان مالون‌دي‌آلدهيد (MDA)، به عنوان محصول نهايي پراكسيداسيون ليپيدها، در گروه استرس در مقايسه با گروه كنترل به طور معني‌داري افزايش و سطح GSH كاهش يافت (P 0.05)؛ در حالي كه سطح MDA در كبد گروه استرس + زنيان در مقايسه با گروه استرس به طور چشمگيري كاهش و سطح GSH افزايش يافت (P 0.05). نتيجه‌گيري مي شود كه عصاره زنيان را مي توان به عنوان يك آنتي‌اكسيدان در برابر آسيب‌هاي كبدي ناشي از استرس در نظر گرفت.