بررسي تركيبات اسانس بذر گشنيز تحت تاثير كودهاي زيستي و شيميايي

گشنيز با اسم علمي Coriandrum sativum L. گياهي است دارويي، علفي و يكساله از خانواده چتريان. به منظور بررسي تأثير كاربرد كودهاي زيستي و شيميايي بر درصد تركيبات تشكيل دهنده اسانس بذر گشنيز، آزمايشي در قالب طرح كاملا تصادفي با چهار تيمار؛ كاربرد عصاره جلبك دريايي (محلول‌پاشي با غلظت يك ميلي‌گرم در ليتر)، هيوميك‌اسيد (محلول در آب آبياري با غلظت 500 ميلي‌گرم در ليتر)، كود شيميايي پرمصرف (نيتروژن، فسفر و پتاس به ترتيب به مقدار 0/08 ، 0/06 و 0/1 گرم در كيلوگرم خاك گلدان) و شاهد (بدون استفاده از كود) و 7 تكرار در گلخانه تحقيقاتي دانشگاه بين‌المللي امام خميني (ره) در سال 1395 انجام گرفت. گل‌آذين گياه، در مرحله رسيدن كامل بذرها، برداشت شد. بذور برداشت شده پس از بوجاري و خشك كردن نهايي، جهت اسانس‌گيري به آزمايشگاه منتقل گرديد. اسانس‌گيري به روش تقطير با آب و توسط دستگاه كلونجر انجام شد. اسانس به دست آمده توسط دستگاه گاز كروماتوگرافي (GC) و گاز كروماتوگرافي متصل به طيف سنج جرمي (GC/MS)، آناليز گرديد. 24 تركيب در اسانس گشنيز شناسايي شد كه مهمترين آنها، شامل: دي-كارون، ليمونن، گاما ترپينن و تيمول بود. بالاترين مقدار دي_كارون (36/3 درصد) در گياهان تيمار شده با كود شيميايي و بيشترين مقدار ليمونن (20/6 درصد) و تيمول (4/2 درصد) از گياهان تحت تيمار عصاره جلبك استخراج گرديد. همچنين تيمارهاي كودي تاثير معني‌داري بر مقدار گاما ترپينن نداشت. تركيبات فوق از ارزش بالايي برخوردارند و مي‌توان از آنها در صنايع مختلف دارويي و بهداشتي استفاده نمود.