بررسي تأثير عوامل ادافيكي بر خواص دارويي گياه بارهنگ كبير (Plantago major L.)

گياه Plantago major L. متعلق به تيره ي بارهنگ مي باشد كه از زمان هاي ماقبل تاريخ گونه هاي اين جنس براي مصارف دارويي توسط كشاورزان كشت مي شدند. رشد و عملكرد گياهان در اكوسيستم ها تحت تأثير فاكتورهاي مختلفي از جمله ميزان مواد غذايي موجود در خاك و مشخصات خاك مي باشد. به منظور بررسي اثر4 پارامتر خاك شامل EC،PH ، Fe و Mn بر خواص دارويي گياه، از قبيل فنل و فلاونوئيد، گياه بارهنگ همراه با نمونه خاك آن از 3 ايستگاه شوراب، پايين كولا و پنبه زاركتي با رنج ارتفاعي متفاوت با 3 تكرار جمع آوري گرديد. سپس نمونه ها به آزمايشگاه منتقل شدند. جهت تعيين ميزان فنل و فلاونوئيد تام گياه، پس از عصاره گيري به ترتيب از روش هاي فولين- سيوكالتيو و رنگ سنجي استفاده گرديد. پارامترهاي خاك شامل EC،PH ، Fe و Mn به ترتيب از روش گل اشباع، پتاسيومتري و جذب اتمي اندازه گيري شد. پس از بررسي آماري، نتايج نشان داد كه حداكثر ميزان EC،PH ، Fe و Mn به ترتيب با مقادير 2/60، 7/53، 38/8 و10/70 مربوط به ايستگاه شوراب، پنبه زاركتي، شوراب و شوراب و كمترين ميزان به ترتيب با مقادير 0/605، 7/30، 9/64 و 28 /4 مربوط به ايستگاه پايين كولا، شوراب، پايين كولا و پنبه زاركتي مي باشد. حداكثر ميزان فنل و فلاونوئيد به ترتيب با مقادير 0/851 و 0/319 مربوط به ايستگاه پايين كولا و شوراب و حداقل ميزان به ترتيب با مقادير 563/0 و 171/0 هردو مربوط به ايستگاه پنبه زاركتي مي باشند. با توجه به نتايج بدست آمده، بين پارامترهاي ذكر شده خاك و فعاليت آنتي اكسيداني گياه، رابطه ي مستقيم مشاهده گرديد.