بررسي سنتز نانوذرات با روش سبز در پژوهش هاي ايراني

مقدمه: سنتز نانوذرات با استفاده از گياهان، باكتري ها، قارچ ها، جلبك ها به عنوان روش سبز در نظر گرفته مي شود كه به عنوان يك تكنيك مهم، غيرسمي، زيست سازگار با اصولي ساده و هزينه اي مناسب به سرعت در حال گسترش است. اگرچه سنتز سبز به دليل عدم استفاده از روش هاي سخت و مواد آلاينده نسبت به فرايندهاي فيزيكي و شيميايي داراي مزيت مي باشد، اما داراي محدوديت هايي شامل عدم يكنواختي ذرات سنتز شده و سرعت توليد پايين نيز مي باشد. بنابراين اين روش همچنان نيازمند بهينه سازي مي باشند. هدف: هدف اين مطالعه بررسي روند توليد نانوذرات با روش سبز در پژوهشهاي محققين ايراني بود. روش جست جو: اطلاعات لازم جهت اين مطالعه مروري صرفا از مقالات پژوهشي انجام شده تا ارديبهشت سال 1397 و با مراجعه به پايگاه هاي اطلاعاتي منجمله بانك مقالات پزشكي ايران، Megiran، SID ،PubMed ،Scopus وScience Direct گردآوري گرديد. نتايج: محققان ايراني در حدود كمي بيش از 300 پژوهش به بررسي پتانسيل فرايند شيمي سبز به منظور تهيه نانوذرات پرداخته اند. اكثر مطالعات با استفاده از عصاره گياهان صورت گرفته (حدود 80%) و نانوذرات نقره و آهن به ترتيب بيشترين سهم (حدود 50%) از مطالعات را به خود اختصاص داده اند. تعدادي از مطالعات چندين ويژگي زيستي مانند ويژگي ضدميكروبي و سميت سلولي نانوذرات را نيز مورد بررسي قرار داده اند. نتيجه گيري: با توجه به اينكه نانوذرات سنتز شده با روشهاي سبز كاربردهاي بسياري منجمله فعاليت ضدميكروبي و اثرات مهاري برروي سلول هاي سرطاني را دارا مي باشند، اما مطالعات كمي (15%) به بررسي چنين قابليت هايي پرداخته اند. لذا لازم است كه تنها به توليد اين نوع نانوذرات اكتفا نشود، بلكه كاربرد در زمينه هاي مختلف، ويژگي هاي فيزيكي و پايداري آن ها نيز مورد ارزيابي بيشتر قرار گيرد.