تعيين روابط تجربي بين داده هاي ژئوالكتريك و پارامترهاي ژئوتكنيكي ( با تأكيد بر پارامترهاي نشست) در شهر مشهد

به منظور ايجاد روابط تجربي بين مقاومت الكتريكي لايه هاي زيرسطحي و برخي پارامترهاي ژئوتكنيكي، از نتايج آزمايشات تعيين دانسيته خشك، درجه پوكي، نفوذ استاندارد و تعيين درصد رطوبت بر روي نمونه هاي خاك 33 گمانه حفاري شده تا حداكثر 30 متر و همچنين از اطلاعات 19 پيمايش ژئوالكتريكي در شهر مشهد استفاده شده است. از بين مشخصات ژئوتكنيكي بررسي شده، پارامترهاي دانسيته خشك و درجه پوكي كه به نوعي نشان دهنده ميزان فشردگي و قابليت تراكم پذيري خاك هستند از اهميت ويژه اي برخوردارند. به طور كلي ايجاد رابطه منطقي بين اطلاعات پيمايش هاي ژئوالكتريك با خواص مهندسي خاك ها به دليل صرفه جويي در زمان براي مشخص كردن لايه هاي زيرسطحي مؤثر و مفيد مي باشد. بر اساس نتايج به دست آمده در خاك هاي رسي، خاك هاي سيلتي و رس سيلتي به ترتيب بيشترين ميزان ميانگين دانسيته خشك خاك برابر با 71/ 1، 64 /1 و 56 /1گرم بر سانتي متر مكعب مربوط به بيشترين محدوده مقاومت الكتريكي مي باشد در واقع بين پارامترهاي دانسيته خشك و همچنين عمق با مقاومت الكتريكي رابطه مستقيم وجود دارد. بين پارامترهاي درصد رطوبت خاك و درجه پوكي با مقاومت الكتريكي نيز رابطه معكوس برقرار است. همچنين رگرسيون خطي مثبت و ضعيفي بين عدد نفوذ استاندارد و مقاومت الكتريكي وجود دارد.