بررسي اثر افت آب هاي زيرزميني در فرونشست هاي دشت مشهد

فرونشست زمين يكي از مخاطرات زيست محيطي است كه بدليل خسارات ناشي از رخداد آن، بويژه خسارت به خيابان ها، پل ها، بزرگراه ها و ايجاد ترك و خسارت در پي سازه ها، شناسايي مناطق در معرض اين پديده، بمنظور مديريت و كنترل آن امري ضروري است. دشت مشهد از مهم ترين دشت هاي استان خراسان رضوي است. ركورد نشست زمين در كشور به اين دشت اختصاص دارد و رقمي بالاتر از آن تاكنون مشاهده نشده است. از سال 1347 به دليل استفاده بي رويه ازمنابع آب زيرزميني و تغذيه كم دشت و نهايتا افت سطح آب زيرزميني جزء دشت هاي ممنوعه اعلام گرديده است و با توجه به رشد سريع فيزيكي شهر مشهد هر ماه شاهد تغييرات كند ولي بسيار مخاطره آور فرونشست (به ويژه در جنوب شرقي، توس، قرقي، خواجه ربيع و شمال غرب) مي باشيم. مقدار افت سطح آب زيرزميني در دوره آماري 20 ساله مورد مطالعه براي دشت مشهد به بيش از 13 متر مي رسد كه البته اين ميزان براي نواحي شمال غربي دشت به بيش از 30 متر در دوره آماري مي رسد. در اين مقاله افت سطح آب زيرزميني و نشست ناشي از آن در دشت مشهد مورد بحث و بررسي قرار مي گيرد.