غلظت هاي مختلف NAA بر ريشه زايي و جذب عناصرغذايي بادرنجبويه (Melissa officinalis L.) در بستر پرليت

بادرنجبويه از گياهان دارويي و معطر مهم است كه به لحاظ تركيبات موجود در اسانس آن، مورد توجه بسياري قرار دارد. براي تكثير اين گياه از دو روش جنسي و غيرجنسي مي توان استفاده كرد. در روش تكثير غيرجنسي از طريق قلمه ساقه مي توان تعداد زيادي گياه را در فضايي محدود و از تعداد كمي پايه مادري ايجاد كرد كه اين گياهان داراي يكنواختي زيادي هستند به طوري كه ژنوتيپ گياه مادري را بدون هيچ گونه تغييري دريافت خواهند كرد. براي بهبود تكثير غيرجنسي مي توان از عوامل متعددي از جمله تنظيم كننده هاي رشد بهره برد. به منظور مطالعه تاثير غلظت هاي مختلف NAA بر ريشه زايي قلمه هاي بادرنجبويه، آزمايشي در قالب طرح بلوك كامل تصادفي با 3 تكرار و 10 مشاهده در هر تكرار انجام گرفت. غلظت هاي نفتالين استيك اسيد شامل (0، 200 و 500 ميلي گرم بر ليتر) و پارامترهاي بررسي شده شامل تعداد ريشه، تعداد برگ، وزن تر و خشك بخش هوايي و جذب عناصر غذايي بود. نتايج نشان داد تاثير غلظت هاي مختلف NAA بر تعداد برگ، غلظت عناصر نيتروژن، فسفر و پتاسيم معني دار بود. بيشترين تعداد برگ در تيمار 200 ميلي گرم بر ليتر NAA مشاهده شد. از نظر جذب عناصر غذايي بيشترين مقدار نيتروژن و پتاسيم در تيمار شاهد (بدون NAA) مشاهده شد، در حالي كه بيشترين مقدار فسفر در غلظت 500 ميلي گرم بر ليتر NAA مشاهده شد.