بهينه سازي پيكربندي در ديوار برشي فولادي

از سال 1970 ميلادي ديوار برشي فلزي به عنوان اولين گزينه در ميان سيستمهاي پايداري در برابر بارهاي جانبي در - چندين ساختمان مهم و مدرن استفاده شده است. در ابتدا و در طول دهه 91 ميلادي ديوارهاي برشي فلزي در ژاپن در ساختمانهاي جديد و درآمريكا براي بهبود لرزه اي ساختمانهاي موجود استفاده شدند. از آزمايشهاي انجام شده و مطالعات صورت گرفته چنين بر مي آيد كه سامانه ديوار برشي فولادي ازسختي و مقاومت قابل توجهي نسبت به ساير سامانه ها برخوردار است. هدف از بهينه سازي، يافتن ابعاد بهينه اي است كه وزن سازه را تحت بارگذاري به حداقل مي رساند و در كنار آن الزامات محدوديت هاي اعمال شده به سازه را نيز تأمين مي كند. در اين پژوهش برآنيم تا با استفاده از روش بهينه سازي پيكربندي كه مبتني بر مدل اجزاء محدود سازه مي باشد، المان هايي كه كمترين انرژي كرنشي را در ديوار برشي مورد نظر را دارند پيدا كرده و بر اساس مكانيسم خاصي حذف گردند. اين پروسه شكل بهينه ديوار برشي فولادي را به ما مي دهد. همچنين ديوار برشي مورد نظر)مدل آزمايشگاهي( در نرم افزار آباكوس مدل شده و نمودار نيرو - جابجايي ان بدست آمده است و در انتها سعي گرديده است با استفاده از روش كار مجازي و با كمك برنامه نوشته شده در نرم افزار متلب رابطهاي براي رسم نمودار نيرو جابجايي سازه مورد نظر ارائه گردد.