بررسي و مقايسه عملكرد لرزه اي سه نوع اتصال ممان گير WFP, RBS, IBS

يكي از رايج ترين سيستم هاي مقاوم در برابر زلزله، سيستم قاب خمشي است. در ايران، روش متداول براي ايجاد اتصال خمشي تير به ستون در قاب هاي - فولادي، استفاده از صفحات روسري و زيرسري در اتصال است كه در آئين نامه با عنوان WFP ( Welded Flange Plate ( معرفي شده است. البته از اتصال صلب ديگري با عنوان اتصال با مقطع كاهش يافته تير ) RBS مخفف Reduced Beam Section ( نيز در آئين نامه ايران )مبحث دهم مقررات ملي ساختمان( صحبت شده است ولي از اتصال با مقطع افزايش يافته IBS ( Increased Beam Section ( صحبتي نشده است. همچنين با توجه به استفاده متداول از ستون قوطي در ايران، در اين پژوهش تنها از اين نوع ستون در مدل سازي ها استفاده شده است. در اين پژوهش سه اتصال عنوان شده در سه حالت: الف( منحني هيسترزيس ب( ميزان تنش فون ميزس در محل جوش نفوذي اتصال بال تير به بال ستون ج( ميزان كرنش پلاستيك معادل PEEQ ( Equivalent plastic strain ( در محل مركز فصل پلاستيك تشكيل شده در انتهاي تير، با هم مقايسه شده اند. پس از بررسي اتصالات در سه حالت عنوان شده مشاهده شد كه اتصال WFP از لحاظ ميزان دمپينگ انرژي، ماكزيمم لنگر قابل تحمل در بر ستون، ميزان تنش ايجاد شده در جوش نفوذي اتصال بال تير به بال ستون، ميزان پلاستيك شدن و كمانش در محل مركز مفصل پلاستيك در شرايط بهتري قرار دارد. در نتيجه اتصال WFP نسبت به دو اتصال RBS, IBS عملكرد لرزه اي بهتري از خود نشان داد.