گردشگري راهكاري در جهت دستيابي به اقتصاد پايدار در شهر قزوين

افزايش جمعيت شهري و افزايش ميزان تمايل به زندگي در شهرها، كمبود زمين، كمبود منابع شهري و ... باعث بروز مسائل و بحران هاي بسياري در شهرها شده اند. حل اين مسائل و بحران ها، منابع مالي كافي و هدفمندي را طلب مي كند؛ به طوري كه م يتوان فقدان چنين منابعي را محدوديتي عمده، بر سر راه توسعه، در بيشتر شهرهاي كشورهاي در حال توسعه از جمله ايران ، قلمداد كرد. نياز شهرداري ها به كسب منابع و خوداتكايي مالي، وابستگي شديد بخش درآمد شهرداري ها را به ساخت و سازهاي شهري سبب شده است. اين در حالي است كه توسعه پايدار، توسعه اقتصادي و حفظ مواهب زيست محيطي در شهرها را موجب دستيابي به اقتصاد پايدار بيان م يكند؛ در اين راستا مي توان گردشگري را به عنوان راهكاري موثر در دستيابي به اقتصاد پايدار شهري معرفي نمود. در اين ببن شهر قزوين از جمله شهرهايي است كه در سال هاي اخير اقتصادي مبتني بر ساخت وساز داشته است درحالي كه اين شهر از پتانسيل هاي عمده طبيعي، تاريخي و فرهنگي برخوردار است. اين پژوهش در تلاش است با بهره گيري از روش توصيفي- تحليلي، پيشنهاد هايي در زمينه بهره گيري مطلوب از پتانسيل هاي گردشگري شهر قزوين، ارائه نمايد.