بررسي كارايي بازار بورس تهران بر اساس مدل ارزش گذاري دارايي هاي سرمايه اي شرطي

مدل ارزشگذاري دارايي هاي سرمايه اي شرطي از جمله مهم ترين مدل هايي است كه به منظور برطرف نمودن ناكارايي مدل ارزشگذاري دارايي هاي سرمايه اي پايه ايجاد شده است. به بيان ديگر، اين مدل بيان مي كند كه دليل ناكارايي مدل ارزشگذاري دارايي هاي سرمايه اي پايه در بسياري از بازارهاي مالي، در نظر نگرفتن رابطه شرطي بين ريسك و بازده در اين بازارها است. از اين رو مي توان گفت كه در بسياري از موارد، كه يك بازار بر اساس مدل پايه ارزشگذاري دارايي هاي سرمايه، يگ بازار ناكارا محسوب مي شود، نسخه شرطي اين مدل، نتيجه اي متفاوت را ارائه مي دهد.در اين مقاله، اثربخشي مدل ارزشگذاري دارايي هاي سرمايه اي در بازار بورس اوراق بهادار تهران مورد ارزيابي قرار گرفته شده است و نتايج حاصل از مدل با نتايج مدل پايه مورد مقايسه قرار گرفته شده است. براي اين منظور، داده هاي مربوط به بازده هاي ماهيانه و هفتگي 100 شركت موجود در اين بازار استخراج گرديد و كارايي مدل ها در دو حالت بررسي تك سهم ها و بررسي سبدحاصل از آن ها مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج حاصل نشان مي دهد كه مدل ارزشگذاري دارايي هاي سرمايه اي شرطي به مانند مدل پايه، در ارزشگذاري تك سهم ها و پرتفوي هاي سرمايه گذاري حاصل از بورس تهران، به صورت ناكارا عمل مي كند.