رويكردي جديد براي اولويت بندي ريسك پروژه ها مبتني بر روش هاي تصميم گيري با متغير هاي كلامي و بازه هاي احتمالي (مطالعه ي موردي: پروژه هاي تعمير و نگهداري پل)

درمسائل دنياي واقعي، پروژه ها با انواع مختلفي از ريسك ها و پديده هاي غير قابل پيش بيني مواجه مي شوند. از اين روتصميم گيري براي نحوه ي مواجهه با ريسك در اين پروژه ها ضرورتي اجتناب ناپذير است. در اين مقاله با توجه به اهميتمسأله ي تصميم گيري در شرايط عدم قطعيت و ضرورت مديريت ريسك در پروژه ها، به دنبال مديريت واولويت بندي ريسك ها در پروژه هاي تعمير و نگهداري پل هستيم. براي اين منظور يك مدل تصميم گيري در شرايط ريسك پيشنهادمي شود كه شرايط واقعي تري را براي اين مسأله شبيه سازي مي كند. بر اين اساس وضعيت گزينه ها (ريسك هاي محتمل) رابر اساس شاخص هايي كه خود داراي زير سطح هايي مشخص مي باشد، توسط متغير هاي كلامي در قالب اعداد فازي ذوزنقه اي ارزيابي كرده و همچنين احتمال رخداد اين سطوح از شاخص هاي مورد نظر به صورت بازه هاي احتمالي در نظر گرفته مي شود.پس از انجام محاسبات لازم، تابع ارزش احتمالي موزون براي گزينه ها را به دست آورده و به اولويت بندي ريسك هاي محتمل پرداخته مي شود. نتايج اين تحقيق مي تواند راهنماي مناسبي براي نحوه ي تخصيص منابع جهت كنترل ريسك هاي محتمل در اين پروژه ها و خسارات ناشي از آن ها باشد