سير گسترش صحن هاي مجموعه حرم امام رضا (ع) در طول تاريخ و مقايسه نسبت هاي هندسي آنها با نسبت هاي طلايي به مثابه فضاي عمومي

بررسي ويژگي هاي آثار معماري شكل گرفته در دوره هاي مختلف تاريخي همواره براي ما آموزنده بوده است. معماري ايراني اسلامي با تزيينات و جزييات خود آنچنان ديد محققان و منتقدان را مجذوب خود كرده كه مطالعات جامعي در زمينه تزيينات صورت گرفته و مبحث تناسبات كلي فضا ها تا حدي محجور مانده است. استفاده از نسبت هاي هندسي معنادار يكي از ويژگي هاي مسترر در معماري ايراني اسلامي است. اين موضوع ما را بر آن داشت تا با پژوهشي موردي در اين باب شايد بتوانيم گوشه اي از ناديدني هاي معماري ايراني اسلامي را تبيين كنيم. اين پژوهش در پي يافتن پاسخي است براي اين پرسش كه آيا تناسبات فضايي صحن هاي حرم امام رضا(ع) منطبق بر تناسبات طلايي بوده است يا خير؟. روش تحقيق به گونه ايست كه ابتدا 9 صحن از 11 صحن موجود در مجموعه حرم امام رضا (ع) انتخاب گرديد، سپس اندازه مربوط به صحن ها كه طول ،عرض و ارتفاع باشد بدون درنظر گرفتن ايوان ها و حوضچه ها استخراج گشت و در نهايت با تهيه جدول و همچنين مقايسه نسبت ها با نسبت طلايي در نمودار به اين نتيجه دست يافت كه صحن هاي انقلاب، قدس، هدايت و جمهوري نسبت هاي طول و عرضشان با نسبت هاي طلايي منطبق است.