بررسي تحليلي امنيت در راستاي ارتقاء پياده مداري در محلات مسكوني (نمونه موردي محلات قديم و جديد مشهد)

فضاهاي شهري پياده مدار، مكانهايي براي حضور شهروندان و مشاركت آنان در زندگي جمعيشان هستند كه پرداختن به كيفيت آنها سرزندگيشان را به حداكثر مي رساند. از شاخصترين اين كيفيت ها، امنيت و ايمني مي باشد. مكان هاي ناامن حضور مردم را در شهر به عنوان شهروندان جامعه مدني، كمرنگ مي سازند.پـيـاده مـداري بـه معناي مـيـزان قابليت پــيــاده روي يـك مكان ميباشد. محله پياده مدار با شبكه به هم پيوسته اي از خيابانها، مسيرهاي دسترسي مناسب به انـواع مقاصد و امكان حضور گروههاي مختلف سني و جنسي را فراهم ميآورد. تحقيق حاضر با هدف وا كاوي مؤلفه ها و معيارهاي امنيت و حس ايمني و تاثير بر پياده مداري و سنجش آن در محدوده هاي مورد بررسي كه محله بنفشه از بلوار امام سجاد(ع) بعنوان محله جديد و محله سناباد بعنوان محله قديم در دو بخش جامه عمل پوشيده است. در بخش اول كه به بررسي پيشينه تحقيقاتي، مباني نظري وتركيبي از استدلال قياسي به كار گرفته شده و مدل مفهومي و عملياتي تحقيق تدوين گرديده است. استراتژي غالب در اين مرحله توصيفي بوده است. در مرحله بعد پس از آزمون اوليه مدل و بومي سازي، سنجش وضعيت در محدوده براساس مدل عملياتي صورت گرفته است كه بيشتر از طريق مشاهده و بررسي ميداني انجام گرديده است. نتايج نهايي در قالب اهداف، راهبردها و سياستهاي اجرايي ارائه گرديده و لذا تحقيق حاضر كاربردي ميباشد. نتايج بررسي ميداني، نشان داد عليرغم اهميت كليه مؤلفه هاي مدل، شرايط و اقتضائات محله هاي مورد بررسي مولفه ايمني و امنيت در قياس با ساير مؤلفه ها، پررنگ تر مي نماياند و لذا بايد راهبردها و سياستهاي اجرايي ذيربط با اين مؤلفه ها مورد توجه جدي قرار بگيرد