بررسي فاكتورهاي اقليمي مؤثر در پايداريِ منظرِ زيست محيطيِ مسكن مهر جيرفت

يكي از ضروري ترين نيازهاي انسان، سرپناه و مسكن مناسب است تا از وي در شرايط سخت حفاظت نمايد. خلق شرايط محيطي راحت و مطلوب زندگي و تأمين امنيت ساكنان بنا از گزند شرايط نامساعد محيطي و جوي از اصول لاينفك معماري به شمار مي رود. گذشت زمان و وجود انرژي هاي ارزان قيمت و وفور مصالح صنعتي مدرن به طراحان اجازه داد كه ويژگي هاي مكان، شرايط و كيفيت اقليمي و عادات مردم را ناديده بگيرند و اين در حالي است كه ملاحظات اقليمي به عنوان يك عامل محيطي ثابت و مؤثر در طراحي معماري و ساخت محيط مي بايست مورد توجه قرار گيرد. پس لزوم تأمل درمصرف انرژي هاي تجديدنا پذير از اهم مسائل اجتناب ناپذبر در طراحي بنا مي باشد. در اين مقاله به بررسي فاكتورهاي اقليمي مؤثر در پايداريِ منظرِ زيست محيطيِ در مسكن مهر جيرفت پرداخته مي شود كه پژوهش از نظر نوع و هدف كاربردي، از نظر روش توصيفي– تحليلي و گردآوري اطلاعات از نوع اسنادي است. نتايج حاصل نشان مي دهد جهت گيري، عايق بندي، هوابندي، تأمين سايه، فرم، اندود و پوشش ساختمان، محوطه سازي و فضاي سبز از جمله عوامل مؤثر در پايداري زيست محيطي مسكن مي باشدكه براي كسب حداقل آسايش اقليمي عواملي چون زاويه تابش خورشيد، شدت جريان و جهت بادهاي فصلي، ارتفاع از سطح دريا، نزديكي به آب، پوشش زمين، ناهمواري هاي سطح زمين و رطوبت كه پيش نيازهاي اساسي براي برنامه ريزي و طراحي فضاهاي مسكوني به شمار مي رود، لازم است قبل از عملياتي كردن طرح ها و پروژه ها علي الخصوص پروژه هايي با مقياس بزرگ از قبيل مسكن مهر مورد توجه ويژه برنامه ريزان و طراحان قرار گيرد.