بررسي رنگ بر اساس كاشيكاري‌هاي مسجد امام، مسجد شيخ لطف الله و مسجد حكيم اصفهان در دوره صفويه

تاثير رنگها در معماري اسلامي ، انكار ناشدني است و از اهميت و گستردگي معنايي زيادي برخوردار است و يكي از عوامل و مولفه هاي مهم در فضاسازي معنوي و روحاني مسجد مي باشد . رنگ ها علاوه برآثار و ابعاد عرفاني از نظر روحي و رواني نيز اثر داشته و سبب نشاط و يا خمودگي مي گردد. در هنر اسلامي ايراني ، از رنگ ها بصورت خردمندانه اي استفاده مي شود و اين استفاده با آگاهي از معناي سمبليكي هر رنگ و واكنش كلي ايجاد شده در روان انسان در برابر حضور يك تركيب يا هارموني از رنگ ها همراه مي باشد. با توجه به وجود بينش عرفاني مبتني بر رنگ ، در دوران صفويه هر كدام از رنگهاي كاشيكاريها ، نمادي از عالم وجود ، و روايتگر عالمي ديگر و نمادين ترين تمثيل در تجلي كثرت در وحدت هستند. در پژوهش حاضر بعنوان نمونه تطبيقي به بررسي رنگ دركاشيكاري مساجد امام ، مسجد شيخ‌لطف الله و مسجد حكيم‌(جورجير) شهر اصفهان در دوره صفويه پرداخته شده است. تا با توجه به شناخت اصول رنگ و بررسي رنگهاي مختلف در كاشي‌هاي بكاررفته در معماري مساجد اسلامي بتوانيم ﺗﺎﺛﯿﺮات روانشناختي رنگ در دوره ﺻﻔﻮﯾﻪ رامورد بررسي قرار دهيم . روش ﮔﺮدآوري اﻃﻼﻋﺎت ﺑﺼﻮرت ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪاي و ﻣﯿﺪاﻧﯽ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ روش ﺗﺤﻘﯿﻖ ﻧﯿﺰ از ﻧﻮع ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ، تاريخي ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد.