بررسي تطبيقي ابعاد قدسي اثر معماري متناظر با شريعت اسلامي

مقدس يعني چيزي كه در آن حضور الهي باشد. مثلاً چگونگي ساخت مسجد در معنويت حاصل از به جاي آوردن نماز در آن تأثيرگذار است. انسان در فضاي نفس خود زندگي ميكند و نفس انسان تأثيرپذير است در نتيجه معماري با بعد روحاني خود مي-تواند بر نفس و ناخودآگاه انسان القاي معنويت كند يا بالعكس اثر معنويت را تا اندازه اي از بين ببرد. حال در پژوهش پيش رو با بهره گيري از روش توصيفي تحليلي و تطبيقي به بررسي بعد دروني هنر يا به عبارتي روح اثر و ارتباط آن با شريعت اسلامي خواهيم پرداخت. شريعت اسلام طبق آيات و روايات براي مومن پذيرش و اعتقاد قلبي به اصول دين ، و عمل به فروع دين را لازمه پذيرش اسلام ميداند. اين رويه در معماري نيز صادق است. طبق بررسي انجام شده تناظر بين انسان و معماري در بحث اصول و فروع دين يكسان است. انسان به اين دليل كه خداگونه آفريده شده است و نماينده خالق بر زمين است از ويژگي خالق بودن نيز بهره مند است. لذا در خلق هنر قدسي ميبايست روح متناسب با اثر را درون كالبد خلق شده بدمد تا اثر خلق شده موجبات ذكرالله ، به عنوان غايي ترين هدف هنر قدسي را ايجاد نمايد