نقش روانشناسي معماري در جذب توريست

امروزه با در نظر داشتن ميزان تأثير مفاهيم روانشناسي ، ضرورت توجه به اين مقوله درمعماري بساير حائز اهميت مي باشد.روانشناسي يكي از رشته هاي تخصصي نوپايي است كه به تأثير متقابل رفتار و عوامل و شرايط فيزيكي معماري و فضاي محيط، بيش از ديگر جنبه ها مؤثر دارد. و همچنين گردشگري داراي زير ساخت هاي فراواني است كه در واقع اصول توسعه و پيشرفت آن در هر منطقه را شكل مي دهند. معماري از جمله عناصري است كه نقشي بي بديل در ساخت،رونق و موفقيت اين زير ساخت ها در جهت رسيدن به اهداف مورد نظر توسعه گردشكري را دارد. معماري صنعتي است كه در كنار صنعت عظيم و گسترده گردشگري نقش لازم و ملزوم همديگر را پيدا كرده و به نوعي در تكامل و توسعه يكديگر تاثير ميگذارند. لازمه در حوزه زير ساخت هاي صنعت گردشگري قرار مي گيرد در حاليكه جاذبه جزئي از جاذبه هاي فرهنگي است كه در آن دسته بندي هاي متفاوتي به منظور جاذبه هاي معماري در نظر گرفته شده است. اين تحقيق با هدف بررسي ارتباط بنيادي دو صنعت عظيم معماري و گردشگري در بستر جغرافيايي ايران به روش تحليلي – توصيفي پذيرفت. نتايج نشان داد كه معماري نقش اساسي در بين جاذبه هاي گردشگري ايران بازي مي كند و بخش عمده اي از گردشگران به جهت ديدار از آثار معماري وارد ايران مي شوند. اين مقاله مروري تحليلي بر دانش روانشناسي ، رابطه ي دو سويه بين محيط ومعماري و همچنين نظريه ها و مكاتب اين حوزه و تأثير كيفيت آن ساخته شده بر رفتار و روان انسان داشته است. لذا مي توان روانشناسي را عرصه مشترك معماري و گردشگري قلمداد كرد. هدف معماران از پرداختن به اين دانش، تحليل رابطه انسان و كاربرد آن در طراحي معماري است.