ارزيابي رابطه الگوهاي ادراكي -اجتماعي در شكل گيري تعاملات اجتماعي فضاهاي شهري از گذشته تا به امروز (نمونه موردي ميدان تجريش)

فضاهاي شهري را مي توان عنصري مهم در ساختار شهرها در نظر گرفت كه توانايي افزايش تعاملات اجتماعي، هويت و معنامندي ، را در اختيار دارند. فضاهاي شهري ساختار يكپارچه سازمان فضايي يك شهر را نشان مي دهد كه در آن نه تنها پيوند و اتصال فرم و عملكرد فضاها مدنظر است، بلكه معنا نيز جايگاه خود را در كل يك سيستم پيچيده شهري پيدا مي كند و بايد از چنان مطلوبيت ها و جذابيت هايي برخوردار باشند كه سطح تماس اجتماعي شهروندان با يكديگر و الگوهاي رفتار اجتماعي شهروندان را به مرتبه اي كه در خور و شايسته يك شهر مركزي است ارتقاء بخشند. در اين راستا هدف پژوهش، ارزيابي مولفه هاي شكل دهنده تعاملات اجتماعي در فضاهاي شهري معاصر و قياس آنها با فضاهاي شهري گذشته است. پژوهش از نوع اكتشافي- تبييني بوده و در فرآيند تصميم سازي آن ، از مقايسه تحليلي استفاده شده است. تحليل محتوا و استدلال قياسي روش اصلي در ايجاد پايه هاي فكري تحقيق است.نتايج تحقيق بيانگر آن است كه اگرچه در حال حاضر نيز چون گذشته، مولفه هاي ادراكي - ذهني و اجتماعي تاثيرگذارترين مولفه هاي شكل دهنده تعاملات اجتماعي، در فضاي شهري محسوب مي شوند؛ اما متاسفانه تصميمات مديريت شهري و تغييرات مولفه هاي فضايي در سالهاي اخير سبب كمرنگ شدن تعاملات اجتماعي در فضاهاي شهري امروز شده است.