آرمانشهر فارابي الگويي براي شهرهاي پيشرو كشورهاي اسلامي

آرمانخواهي درزندگي انسان به گونه هاي مختلف تبلور يافتـه و انديـشمندان هـر عصري آن رادرقالب اتوپيا يا مدينه فاضله مطرح كرده اند. دغدغه ي انديشمندان و فلاسفه از ديرباز تاكنون اين بوده است كه چطور بايد جوامعي را ايجاد كرد كه بدنبال امنيت، عدالت، صلح و سعاد بشر باشند. پژوهش حاضر با بررسي افكار آرمانشهرگرايان مسلمان نشان مي دهد كه عبوديت خداوند، توجه به معنويت و روحانيت حيا انسان، احترام به انسانيت انسان و سعي در رشد كرامت هاي انساني، وحدت و عدالت از جمله ويژگيهاي مهم آرمانشهرهاي اسلامي است . شهر آرماني اسلام، كالبد و شكلي ثابت ندارد و متفكران اسلامي بيشتر ابعاد ذهني شهرآرماني را ارائه مي كنند. آنان اصول را مدنظر قرار مي دهند و بعدا كالبد را با توجه به آن اصول و منطبق با شرايط زماني، تاريخي، اجتماعي و فرهنگي به وجود خواهد آمد. لذا در اسلام يك آرمانشهر و يك شيوه شهرسازي اسلامي داريم، اما به تعداد شهرها مي توانيم شهر اسلامي داشته باشيم در تاريخ انديشه هاي اجتماعي در اسلام، اولين فيلسوفي كه پارادايم جامعه آرماني را مطرح كرد، ابونصر فارابي بود. او در ارائه اين الگوي نظري، چشم اندازي عقلي را ارائه مي دهد كه بي شك ملهم از آرا افلاطون است. فارابي در آثار خود، نخست درباره اجتماعي بودن انسان بحث مي كند و خاطر نشان مي سازد كه دستيابي به سعادت، بدون همكاري و تعاون ممكن نيست فارابي از شهر و از جامعه شهري و از شهر آرماني سخن مي گويد انديشه فارابي درباره مدينه فاضله و جامعه آرماني، بر مصلحان و انديشمندان مسلمان در سراسر جهان تاثير داشته است. به منظور متجلي ساختن ارزش هاي اسلامي در كالبد شهر، شناسايي ارزش هايي كه مي توانند و بايد با تظاهر در مجتمعي اسلامي هويت ايراني اسلامي آن را نمايش داده و تضمين نمايند . ضرورت تام دارد هد از اين تحقيق بررسي ابعاد مختلف مدينه ي فاضله از نظر معلم ثاني، ابونصر فارابي و نمود آن در شهرسازي و معماري اسلامي مي باشد. در اين راه، ابتدا از منابع و اسناد كتابخانه اي در جمع آوري اطلاعات موردنظر استفاده و سپس به تجزيه و تحليل مطالب پرداخته شده است.