بازشناسي جايگاه ارزشمند و ممتاز معماري ايراني- اسلامي در عرصه ي فرهنگ و تمدني ماندگار

معماري ممتاز و ارزشمند ايراني- اسلامي تجلّي شكوه و قداستي ماندگار است. هنري والا و شگفت انگيز كه هميشه و همواره مخاطبان خويش را از هر ديار و سرزميني به شگفتي و تحسين وا مي دارد. اين نوع معماري در طول تاريخ از تداوم كم نظيري برخوردار بوده است، درون گرائي، وقار و اعتدال، هندسه اي دقيق و اصولي، تلطيف نور، آگاهي معمار از روانشناسي رنگ ها و استفاده ي بهينه و اصولي از آن، اهميت فضاي باز و هم آوازي فضاها با يكديگر، تنوع توأم با هماهنگي و ... از ويژگي هاي معماري ايراني- اسلامي است. اين هنر بيان كننده نحوه ي انديشه جهان بيني، باورها و اعتقادات مذهبي و سنت هاي مردمان اين سرزمين است. و يكي از الهام بخش ترين منابعي كه بسياري از معماران و هنرمندان برجسته جهان، براي ارائه ي آثار هنري خود، در گوشه و كنار جهان به آن مراجعه كرده اند. همچنين معماري ايراني داراي اصولي ارزشمند و بسيار اساسي است، كه عبارتند از مردم واري، پرهيز از بيهودگي، نيارش، خودبسندگي و درون گرايي. و فرهنگي ارزشمند و ممتاز كه شگفت انگيزترين ويژگي هر ايران و ايراني است؛ عنصري اصيل و شكوهمند كه همواره درخشان ترين و ماندگارترين محصولات تمدني را به بشريت عرضه داشته است. روش تحقيق در اين مقاله كه مبتني بر مطالعات كتابخانه اي و اسنادي مي باشد به صورت توصيفي- تحليلي مي باشد. هدف نهايي مقاله آن است كه با واكاوي و مطالعه ي دقيق، جايگاه ارزشمند و ممتاز معماري ايراني- اسلامي را در عرصه ي فرهنگ و تمدني ماندگار نشان دهد.