بررسي رشد هوشمند شهري با در نظر گرفتن الگوها و شاخص هاي توسعه شهري پايدار با هدف رسيدن به شهري سالم و هوشمند

توسعه سريع شهري در چند دهه اخير، زندگي بشر را از ابعاد مختلف تحت تاثير قرار داده است. امروزه شهرها عامل اصلي ايجاد كننده ناپايداري در جهان به شمار مي روند و در واقع پايداري شهري با پايداري جهاني مفهومي واحد دارند. تحولات شهرنشيني در جهان معاصر و ظهور چالش‌هاي گوناگون در ابعاد اجتماعي، كالبدي، اقتصادي، زيست‌محيطي در شهرهاي بزرگ موجب توجه بيشتر به اصلاح فرايندها و روش‌هاي برنامه‌ريزي و مديريت شهري در دهه‌هاي اخير شده است. اهداف اين اصلاحات شامل كاهش مشكلات شهري و هدايت بهتر توسعه شهري براي فراهم كردن شرايط زيست‌محيطي مطلوب و در خور شهروندان است. در شرايطي كه اين چالش‌ها عرصه را بر شهروندان و مديران شهري تنگ كرده، چشم اندازهاي جديدي براي زندگي شهري ترسيم شده كه همگان را براي تحقق آنها مسئول ساخته‌اند. يكي از مباحث مهم پيرامون مسائل شهري، مفهوم توسعه پايدار شهري است كه توسعه اي مبتني بر نيازهاي واقعي و تصميم گيري هاي عقلايي، با در نظر گرفتن ملاحظات مختلف اقتصادي، اجتماعي و زيست محيطي محسوب مي شود. اين پژوهش با هدف بررسي رشد هوشمند شهري با در نظر گرفتن الگوها و شاخص هاي توسعه شهري پايدار با هدف رسيدن به شهري سالم و هوشمند ابتدا شاخص هاي پايداري در توسعه شهرها را توضيح داده و سپس به چگونگي تأثير اين شاخص ها بر رشد هوشمند شهري مي پردازد. روش تحقيق در پژوهش حاضر ازنوع كتابخانه اي مي باشد بطوريكه يافته هاي شماري ازتازه ترين پژوهش هاي حوزه توسعه، پايداري و شهرهاي هوشمند دركتابها و نشريات معتبر داخلي و خارجي توسط محقق گرداوري و پس ازترجمه و تنظيم به صورت مقاله حاضر درآمده است. نتايج حاصل از پژوهش بيانگر آن است كه با توجه به اين كه توسعه پايدار بيش از هر معياري بر معيارهاي كيفي و انساني تأكيد مي كند، بنابراين به منظور دستيابي به يك وضعيت پايدار واقعي در شهرها، تدوين سياست هايي جهت حصول به شهرهاي پايدار ضروري است.