كاربرد مدل هاي جايگزين براي برنامه ريزي منابع بخش بهداشت و درمان

در اين مطالعه، مسئله مهم طراحي و مديريت مراكز بهداشتي و درماني مورد بررسي قرار مي گيرد. هدف كلي تعيين تعداد منابع و خدمت دهندگان هر بخش از سيستم به نحوي است كه شاخص عملكرد سيستم، نظير كل زماني كه هر بيمار در سيستم صرف مي كند، در حضورمحدوديت بودجه و ظرفيت، بهينه شود. رويكرد استفاده شده در اين مطالعه كاملا متفاوت با روش هاي معمول است. به جاي ايجاد مدل رياضيپيچيده از مسئله و تلاش براي حل آن كه مشكلات خاص خود را دارد، پيچيدگي مسئله بوسيله استفاده از مدل هاي جايگزين، گرفته شده است. متدولوژي كه ارائه مي شود، شبيه سازي سيستم، تقريب تابع هدف و بهينه سازي را براي دستيابي به بهترين تركيب از منابع به كار مي برد.