ارائه مدل و الگوريتم تصميم­گيري چندمعياره فازي براي مسأله انتخاب تأمين كنندگان در زنجيره عرضه

انتخاب مناسب تأمينكنندگان به عنوان يكي از اجزاي بالاسري زنجيره تأمين و تخصيص سفارشها به آنها، تأثير زيادي در كارايي شركت، سودآوري، كاهش موجوديها و در بلندمدت افزايش رضايت مشتري، سهم بازار را دارد. اين مقاله با هدف ارائه يكمدل تصميمگيري مناسب در زمينه ارزيابي تأمين كنندگان و تشريح يك ابزار تصميمگيري كارآمد براي انتخاب بهترين تأمينكننده به نگارش درآمده است. مدل تصميمگيري پيشنهادي با قابليت بوميسازي، در چارچوب سلسله مراتبي و در 4 سطح طراحي شده ومشتمل بر معيارها و زيرمعيارهاي لازم براي ارزيابي تأمينكننده در راستاي تحقق اهداف سازمان ميباشد. در حوزه انتخاب، از تلفيقدو روش تصميمگيري چندشاخصه يعني تحليل سلسله مراتبي و تاپسيس استفاده شده كه از ويژگيهاي بارز آن، بهرهگيري از تئوري فازي به دليل وجود عدم قطعيت در تصميمگيريها، در نظر گرفتن يك سطح اطمينان براي كارشناسان در مورد نظراتشان αاعمال يك شاخص خوشبينيμ كه ما از نظرات كارشناسان خواهيم داشت و ديگري استفاده از روش فاصله متريك براي محاسبه فاصله هر يك از آلترناتيوها نسبت به نقاط ايدهآل مثبت و منفي (در فاز رتبهبندي) است. در پايان با استفاده از يك مطالعه موردي در صنعت مواد غذايي، به دليل تنوع مواد اوليه و تأمينكنندگان، نتايج مورد ارزيابي واقع شده است