به كارگيري رنگ با رويكرد زيبايي شناختي در طراحي بازي هاي رايانه اي

زيبايي عموما به عنوان خاصيتي در يك شي، شخص، مكان و ايده در نظر گرفته مي شود كه تجربه اي مفهومي از درك لذت، معنا و رضايت خاطر براي چشم و ذهن ايجاد نمايد. اين تجربه از طريق درك احساسي ويژگي هايي مانند طرح، شكل، رنگ، شخصيت ، صدا و نظاير آن ايجاد مي شود. زيبايي در هر اثر به لذت و خوشايندي ايجاد شده در كاربر مرتبط است (32، 2003 ،Coates ). در كتاب طراحي محصولات خوشايند چهار لذت فيزيكي، اجتماعي، رواني و ارزشي در محصولات معرفي مي شود (105،2002،Jordan) كه با استفاده از شناخت مصداق هاي هر يك در انتخاب رنگ مي توان به مكانيزم ذهن انسان در داوري زيبايي شناسانه دست يافت و مي توان با استفاده از آموزش و فرهنگ و عرف حاكم بر جامعه حداقل بر ايجاد لذت هاي اجتماعي و ارزشي در مخاطب تاثير گذاشت. دانستن اصول و قواعد زيبايي شناسي و هنر مي تواند به يكسان شدن قضاوت هاي زيبايي شناسانه حتي در فرهنگ هاي مختلف كمك كند. دانش زيبايي شناسي داراي اصول و قواعدي است كه از طريق بررسي و تحليل مصداق هاي زيبايي در انسان و طبيعت اطراف او تبيين شده است. بنابراين با ارائه اطلاعات زيبايي شناسي و تحليل آنها مي توان به طراحان بازي كمك كرد تا قضاوت ها و انتخاب هاي دقيق تري مثلا در زمينه رنگ انجام دهند. در فرايند انتخاب رنگ پنج مولفه سيستم رنگ، زيبايي شناسي، كاربرد، محدوديت ها و پيش بيني موثر است؛ كه در اين ميان سيستم رنگ و انتخاب رنگ بر اساس آن هم در سازماندهي زيبايي شناسانه اثر كمك مي كند و هم به سرعت و سهولت و حفظ وحدت نهايي كل اثر ياري مي رساند. با استفاده از رهيافت هاي محدود و داراي تنوع مورد نياز در انتخاب رنگ، سرعت طراحي و حفظ وحدت عوامل بصري اثر تامين مي شود و در نتيجه از دستيابي به زيبايي در فضاي بصري اثر مي توان اطمينان داشت. موارد فوق در اين مقاله به روش تحليلي مورد بررسي قرار گرفته است.