ايجاد تعادل پويا بين مهارت هاي بازيكن و چالش هاي بازي هاي رايانه اي با استفاده از الگوريتم ژنتيك

امروزه بازي هايي كه با سيستم تنظيم دشواري پويا طراحي و پياده سازي شده اند مورد توجه زيادي قرار گرفته است. يكي از چالش هايي كه توسعه دهندگان بازي هاي رايانه اي در هنگام ايجاد يك بازي با آن روبه رو هستند، نحوه انتخاب سطح دشواري به شكل متناسب با سطح مهارت هاي كنوني بازيكنان هست تا طيف وسيعي از بازيكنان، با تجربه و مهارت هاي مختلف در بازي به چالش كشيده شوند. عموما سطح توانايي و مهارت ها بين بازيكنان متفاوت بوده و چنانچه دشواري بازي خيلي آسان در نظر گرفته شود، بازي براي بازيكن چندان جالب و هيجان انگيز نخواهد بود و در مقابل اگر دشواري بازي بسيار سخت و فراتر از مهارت فعلي بازيكن در نظر گرفته شود باعث به وجود آمدن احساس نگراني و اضطراب در بازيكن خواهد شد. بنابراين ارائه يك بازي با قابليت تنظيم خودكار دشواري بازي با توجه به سطح مهارت بازيكن مي تواند ايجاد توجه و علاقه در بازيكن را براي مدت زمان طولاني ميسر سازد. در اين مقاله، ما رويكردي براي تنظيم دشواري پويا با استفاده از الگوريتم ژنتيك پيشنهاد مي كنيم كه در آن تابع برازش براساس ناسازگاري بين سطح مهارت بازيكن و چالش بازي تعريف مي شود. ارزيابي عملكرد سيستم پيشنهادي با استفاده از شبيه سازي كامپيوتري انجام شده هست.