تحليل نقش بازي هاي رايانه اي خشن بر پرخاشگري دانش آموزان پسر

بازي هاي رايانه اي به عنوان يك پديدة اجتماعي دركنار ساير رسانه ها در دنياي امروز طي سال هاي اخير با كشش وجاذبه اي حيرت انگيز، عمده ترين مخاطبان خود را از ميان كودكان و نوجوانان انتخاب كرده اند. از آنجا كه بخش قابل توجهي از زمان اين قشر به بازي هاي رايانه اي اختصاص يافته؛ آنان در معرض خطرات زيادي قرار دارند. با توجه به رواج روز افزون بازي هاي رايانه اي كه به صورت تفريح مي تواند تاثير قوي در رفتار كودكان و نوجوانان داشته باشد؛ پژوهش حاضر به مقايسه تاثير استفاده از بازي هاي رايانه اي خشن بر خشونت و تاثير تماشاي فيلم هاي خشونت آميز بر پرخاشگري در دانش آموزان پرداخته است. اين مطالعه به روش توصيفي و تحليلي بر روي 40 دانش آموز پسر اول متوسطه شهر بيرجند كه با روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند، صورت گرفت. ابزار مطالعه حاضر، پرسشنامه سه قسمتي شامل اطلاعات جمعيت شناختي، اطلاعات مربوط به وضعيت استفاده از بازي هاي رايانه اي و پرسشنامه سنجش پرخاشگري آيزنيك و گلين ويلسون بود. يافته ها نشان داد 53 درصد از دانش آموزان مورد مطالعه به تماشاي فيلم هاي خشن و نيمي از آنان به انجام بازي هاي رايانه اي خشونت آميز مي پردازند. رقم ميانگين خشونت در دانش آموزاني كه بيشتر تمايل به تماشاي فيلم خشونت آميز داشتند(M=28.84) بيشتر از دانش آموزاني بود كه فيلم خشن كم تري تماشا مي كردند. همچنين رقم متوسط خشونت در دانش آموزاني كه بيشتر از بازي هاي رايانه اي خشن، استفاده مي كردند (M=28.65) بيشتر از دانش آموزاني بود كه كمتر تمايل به بازي هاي رايانه اي خشن داشتند. نتايج آمار استنباطي عدم معني داري تفاوت ميانگين ها را نشان داد كه در اين مقاله مورد بحث و بررسي قرار گرفته است.