بررسي اثر مايه تلقيحي شكمبه گاو بر روي ميزان توليد بيوگاز با استفاده از پسماند ميوه و سبزيجات

مطالعات و پژوهش‌هاي گسترده‌اي برروي فرآيند توليد بيوگاز و نقش پارامترهاي موثر بر اين فرآيند صورت گرفته است. محدوديت منابع انرژي و مشكلات ناشي از مصرف سوخت‌هاي فسيلي، باعث شده كه تفكر جامعه به سمت توليد سوخت‌هاي پاك معطوف شود. توليد بيوگاز ازمواد آلي مختلف يكي از منابع جالب توجه از انرژي‌هاي زيستي و تجديدپذير مي‌باشد. توليد بيوگاز به روش هضم بي‌هوازي از پسماند محصولات كشاورزي و ديگر پسماندهاي آلي راه‌حل مناسبي براي توليد انرژي زيستي و دفع پسماند‌هاي جامد و همچنين كاهش آلودگي‌هاي محيط زيست مي‌باشد. در اين تحقيق راكتورها و همزن طراحي و ساخته شدند و سپس پسماند‌ ميوه و سبزيجات و نمونه شكمبه گاو بعنوان مايه تلقيحي به ترتيب به نسبت‌هاي (( 0:100) و (50:50) و ( 35: 65) و ( 75:25) و (85:15) و (100:0) به درون راكتورهاي بي‌هوازي منتقل شدند و توليد بيوگاز در دماي 37درجه وpH خنثي طي يك دوره 45 روزه بررسي شدند. درپايان آزمايش نتايج نشان مي‌دهند كه نمونه‌هاي با نسبت ( 35: 65) بيشترين ميزان بيوگاز را توليد كردند. باتوجه به حجم بالاي موادآلي موجود در ضايعات و همچنين فراواني و در دسترس بودن پسماند ميوه و سبزيجات و همچنين محدوديت منابع جهت توليد سوخت‌هاي پاك، توليد بيوگاز گزينه مناسبي در اكثر مناطق جغرافيايي مي‌باشد. همچنين محتويات شكمبه گاو نيز استارتر مناسبي براي فرآيند توليد بيوگاز مي¬باشد.