بررسي انواع سيستم¬هاي خورشيدي تركيبي فتوولتاييك/حرارتي از نظر طراحي و عملكرد

راندمان الكتريكي ماژول¬هاي فتوولتاييك و عملكرد آنها با خارج كردن گرما از سيستم بهبود مي‌يابد. اين موضوع باعث توليد سيستم¬هاي تركيبي فتوولتاييك/حرارتي شده است. در اين مقاله به بررسي انواع سيستم¬هاي خورشيدي تركيبي پرداخته و عملكرد آنها با يكديگر مقايسه شده است. شش مدل از سيستم¬هاي طراحي شده با هم مقايسه و براي هر سيستم، نوع مسيرهاي جريان سيال خنك كننده معرفي شده است. بررسي طرح¬هاي مختلف و تعيين مزايا و معايب آنها در اين مقاله نشان مي‌دهد كه جنس پوشش جاذب، تعداد گذرها، خلاء ميان صفحات جاذب و سلول¬هاي خورشيدي از عوامل موثر در بهبود راندمان سيستم¬هاي تركيبي مي‌باشند. روش¬هاي مختلفي براي خنك¬كردن سيستم¬هاي تركيبي بيان شده است. مقايسه اين روش¬ها نشان مي¬دهد كه بهترين مدل، طراحي حلزوني با راندمان حرارتي 12/50% و راندمان الكتريكي 98/11% است. استفاده از شيشه شفاف در سيستم¬هاي تركيبي، راندمان حرارتي بالاتري نسبت به استفاده از شيشه¬هاي مات دارد ولي راندمان الكتريكي به دليل وجود نور زياد كاهش مي¬يابد. راندمان سيستم¬هاي تركيبي با پوشش شفاف به ميزان 36/13% و با پوشش مات 92/11% افزايش مي‌يابد. فاصله بين پوشش مواد و سلول فتوولتاييك بايد به حداقل برسد تا از خواص عايق در هوا جلوگيري كند. اين فاصله بايد به اندازه 15 تا 40 ميليمتر باشد.