برنامه‌ريزي توسعه شبكه توزيع مجهز به منابع توليد پراكنده با فرض عدم قطعيت و در نظر گرفتن استراتژي بهينه بهره¬برداري

- ¬با پيشرفت تكنولوژي و تغييرات اخير در منطق بهره¬برداري از سيستم قدرت، گزينه¬هاي جديدي همانند توليدات پراكندۀ كنترل¬پذير و تجديدپذير در افزايش ظرفيت سيستم توزيع مورد توجه قرار گرفته¬اند. در اين مقاله مدلي براي برنامه¬ريزي همزمان توسعه و بهره¬برداري از واحدهاي توليد پراكنده (DG) مبتني بر انرژي¬هاي تجديدپذير و نيز واحدهاي قابل برنامه¬ريزي (كنترل¬پذير) در شبكه توزيع ارئه شده است. در مدل ارائه شده سعي شده است تمامي هزينه¬ها شامل هزينه احداث واحدهاي توليد پراكنده، هزينه بهره¬برداري سيستم، هزينه خريد انرژي از شبكه بالادستي، هزينه انرژي تأمين نشده ناشي از خروج تجهيزات شبكه، و در نهايت هزينه ناشي از توليد آلاينده¬هاي زيست محيطي در نظر گرفته شود. تمامي عدم قطعيتهاي موجود در مسأله از جمله عدم قطعيت منابع توليد پراكندۀ تجديدپذير و عدم قطعيت در بار در محاسبه عناصر تابع هدف مد نظر قرار گرفته¬اند. تغييرات روزانه و فصلي بار در محاسبه هزينه¬هاي بهره¬برداري و قابليت اطمينان مورد توجه واقع شده ‌است. در مدل پيشنهادي به تعيين مكان، نوع، و ظرفيت واحدهاي توليد پراكنده و نيز استراتژي بهينه بهره¬برداري آنها پرداخته شده است. همچنين كليه قيود فني و بهره¬برداري شبكه مورد توجه قرارگرفته است. با توجه به ماهيت غيرخطي مسئله و پيچيدگي آن، از الگوريتم تركيبي ژنتيك-پخش بار بهينه (GA-OPF) براي بهينه¬سازي استفاده شده و مسأله روي يك سيستم نمونه 33 باسه پياده سازي شده و در طي سناريو¬هاي مختلف مورد بررسي و تحليل قرارگرفته است.