رابطه معناي زندگي با راهبردهاي تنظيم هيجان و سرسختي روان شناختي در دانشجويان

هدف از پژوهش حاضر بررسي رابطه معناي زندگي با راهبردهاي تنظيم هيجان و سرسختي روان شناختي در دانشجويان بود. اين يك پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل 7000 نفر از دانشجويان دانشگاه خوارزمي بود كه با استفاده از نمونه گيري خوشه اي - چند مرحله اي تعداد 194 نفر (97 دختر و 97 پسر) انتخاب شدند و پرسشنامه هاي معناي زندگي، دشواري هاي تنظيم هيجاني و سرسختي روان شناختي را پاسخ دادند. داده ها به وسيله روش ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چند گانه مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج تحليل رگرسيون نشان داد كه بين معناي زندگي و سرسختي روان شناختي رابطه وجود دارد (01/0 P). معناي زندگي به ترتيب 34 و 16 درصد واريانس سرسختي روان شناختي و راهبردهاي تنظيم هيجان را تبيين مي كند. نتايج حاكي از ارتباط معكوس بين معناي زندگي و راهبردهاي تنظيم هيجان بود (01/0 P). در پايان با عنايت به نتايج پژوهش چنين بر مي آيد كه معناي زندگي يكي از عوامل مهم پيش بيني كننده راهبردهاي تنظيم هيجان و سرسختي روان شناختي دانشجويان دختر و پسر مي باشد.