تاثير تربيت ديني خانواده در پرورش دانش آموزان

تربيت در سازندگي انسان وسيله اي براي جهت دادن و هدايت ي است. از طريق تربيت مي توان آدمي را به بلندترين نقطه جمال و كمال رساند و از طريق تربيت است كه مي توان انسان خام و ناپخته را به انسان هاي متفكر و مدبر در سطح جهاني و بين المللي تبديل كرد و در جنبه اجتماعي باز تربيت عامل بزرگي براي همسازي و تفاهم داشتن در حيات اجتماعي توام با صلح و سعادت است، يكي از عوامل تاثير گذار بر رشد فرزاندان بويژه رشد رواني آنها، چگونگي روش هاي تربيتي والدين در چهارچوب خانواده است. در متون اسلامي، فرزندپروري فعاليتي پيچيده شامل رفتارها، آموزش ها و روشهايي است كه جد و در تعامل با يكديگر ير رشد معنوي، عاطفي در ابعاد فردي و اجتماعي تاثير مي گذارد. دوره دبستان دوره ي برداشت هاي خام و عيي از مفاهيم ديني است و سنين دوازده يا سيزده سالگي همان سن تقريبي است. كه تفكري ديني كاملا بصورت انتزاعي انجام مي شود. در اين پژوهش كه از شيوه ي گردآوري اطلاعات بصورت كتابخانه اي استفاده شده سعي شده است كه با توضيح و شرح انواع سبك هاي فرزند پروري ديني ضمن اموزش و آشنايي خوانندگان با آن موجب ايجاد تغيير نگرش و رفتار در شخصيت و رفتارشان شود.