مقايسه و ارزيابي خشكسالي ها و ترسالي هاي ايستگاه هاي سنندج، تبريز و بيرجند با استفاده از شاخص SPI

هر تحليل خشكسالي اهميت زيادي در برنامه¬ريزي و مديريت منابع طبيعي و منابع آب دارد و بارش عمده¬ترين پارامتري است كه در تعريف خشكسالي به كار مي رود و كمبود يا فقدان آن آستانه رخداد خشكسالي است. به¬طور كلي در زمينه خشكسالي در ايران و مشكلات ناشي از آن، مطالعات زيادي در اين زمينه انجام شده كه هر يك با روش و هدف خاصي پديده را مورد تجزيه و تحليل قرار داده اند. در اين تحقيق داده¬هاي بارش ماهانه يك دوره 62 ساله (2014-1952) براي ايستگاه¬هاي سيتوپتيك تبريز، سنندج، و بيرجند واقع در مناطق شرق و غرب كشور مورد بررسي و تحليل قرار گرفتند. به منظور تشخيص و تحليل خشكسالي¬ها و ترسالي¬ها از شاخص بارش استاندارد SPI در سري¬هاي زماني 24،12،9،6،3 و 48 ماهه و نمايه درصد بارش نرمال SPI استفاده شد. نتايج نشان داد كه در ميان انواع خشكسالي¬ها در هر سه ايستگاه، درصد فراواني خشكسالي ملايم بيشترين و خشكسالي خيلي شديد كمترين درصد فراواني را دارد و در ميان انواع ترسالي ها نيز مرطوب شديد كمترين درصد و مرطوب كمي بيشترين درصد را دارا مي¬باشد.