بررسي آسيب¬پذيري آبخوان دشت اردبيل با استفاده از روش دراستيك بهينه شده با الگوريتم ژنتيك

با افزايش جمعيت و به دنبال آن افزايش نيازهاي آبي و برداشت زياد از منابع آب زيرزميني و همچنين آلودگي آب¬هاي زيرزميني به دليل توسعه صنعت و كشاورزي موجب توجه بيشتر به كيفيت منابع آب زيرزميني شده است. يكي از راه¬هاي مؤثر براي جلوگيري از آلودگي آب¬هاي زيرزميني، شناسايي مناطق آسيب¬پذير آبخوان است. در اين پژوهش به منظور شناسايي مناطق آسيب¬پذير آبخوان دشت اردبيل از روش¬هاي دراستيك و DRASTIC-GA استفاده شده است. در روش دراستيك با توجه به ويژگي¬هاي هيدروژئولوژيكي منطقه مورد مطالعه آسيب¬پذيري آبخوان در مقابل عوامل آلاينده پهنه¬بندي شد و مناطق مستعد به آلودگي مشخص گرديد. در روش DRASTIC-GA بهينه¬سازي وزن¬هاي دراستيك با استفاده از الگوريتم ژنتيك انجام گرفت و نتايج نشان داد كه روش DRASTIC-GA نتايج بهتري نسبت به روش دراستيك دارد و ارزيابي بهتري از آسيب¬پذيري منطقه را ارائه مي¬دهد. بر اساس اين روش قسمت¬هاي شرقي و جنوبي دشت داراي آسيب¬پذيري خيلي كمي است و به سمت شمال و غرب منطقه آسيب¬پذيري بيشتر مي¬شود.