بررسي اثر ديوار جداكننده و آبشكن در انرژي جنبشي آشفتگي در دهانه آبگير

آشفتگي يكي از مهمترين مشخصههاي الگوي جريان در آبگيري است كه بسياري از فرآيندهاي رودخانه مانند فرسايش، انتقال رسوب، مورفولوژي بستر و شكل كانالهاي طبيعي را تحت تاثير قرار ميدهد. هدف اصلي در آبگيرهاي جانبي تسهيل در انتقال آب با كمترين مقدار ورود رسوب ميباشد. تجمع و ورود رسوبات به دهانه آبگير و كاهش راندمان آبگيري يكي از مشكلاتي كه در اكثر آبگيرها به وجود ميآيد. در اين تحقيق براي افزايش راندمان آبگيري و كنترل مقدار رسوب ورودي به آبگير، از دو سازه ديوار جداكننده در جلوي آبگير و آبشكن در ساحل مقابل آن استفاده شده است. در اين تحقيق با استفاده از مدل عددي درجه واقع در مسير مستقيم به صورت عددي حل 06 ميدان جريان سه بعدي اطراف آبگير جانبي FLOW3D و كنتورهاي سرعت و انرژي جنبشي آشفتگي ترسيم شده است. آزمايشهايي روي فلوم انجام و نتايج با مدل عددي مقايسه شد. ديناميك و هيدروليك جريان در جلو و داخل آبگير مورد بررسي قرار گرفته است. بردارهاي سرعت در داخل آبگير، در دو جهت طولي و عرضي با نتايج آزمايشگاهي مورد مقايسه قرار گرفته است. نتايج نشان داد كه بيشترين مقدار سرعت برآيند در حالت بدون سازه در جلوي دهانه آبگير، در حالت ديوار جداكننده در جلوي دهانه و داخل آبگير، در حالت استفاده از ديوار جداكننده و آبشكن در نوك آبشكن ، جلوي دهانه آبگير و داخل آبگير به وقوع پيوسته است. در حالت وجود ديوار جداكننده در جلوي آبگير و آبشكن در مقابل آبگير توزيع انرژي جنبشي آشفتگي در داخل آبگير با شدت بسيار كم به وقوع پيوسته است. .