پهنه بندي پتانسيل برداشت آب زيرزميني با استفاده ازسيستم اطلاعات جغرافيايي (GIS) (مطالعه موردي:حوضه دشت اردبيل)

كشور ايران در منطقه خشك و نيمه خشك جهان واقع شده است و كمبود آب يكي از موانع توسعه اقتصادي و كشاورزي است . منابع آب زير زميني به دليل ضريب اطمينان بالاتر و نوسانات كمتر به عنوان يك گزينه مطمئن از دير باز مورد استفاده انسان بوده و در طي دهه هاي اخير در اثر برداشت بيشتر از تغذيه با كاهش كمي روبرو شده است.در اين مقاله سعي شده است با استفاده ازسيستم اطلاعات جغرافيايي ( GIS) كه ابزاري سودمند در دستيابي و بازبيني منابع آب زيرزميني است، فضايي قابل درك و شماتيك،جهت پتانسيل يابي منابع آب زيرزميني در دشت اردبيل ايجاد شود؛ براي اين منظور از روشهاي درونيابي كريجينگ و IDW در نرم افزارARC GIS براي تهيه نقشه پهنه بندي عمق ابهاي زيرزميني استفاده شد. با توجه به نقشه هاي به دست آمده، منطقه اي از ورقه زمين شناسي دشت اردبيل كه شامل سازندهاي آبرفتي مي باشد، به دليل افتادگي مستعد ذخيره آبهاي زيرزميني بوده و داراي تراز بالاي آب در پيزومترها مي باشد. از نظر عمق آب زيرزميني قسمت جنوبي دشت عمق زياد و قسمت غربي كمترين عمق آب زيرزميني را دارد.مناطق شمالي ورقه زمين شناسي داراي تراز پايين تر آب زيرزميني مي باشند و محدوده شرقي دشت كه محدوده اصلي كشاورزي نيز بوده داراي تراز بالاي آب زيرزميني مي باشد.