بررسي راهكارهاي افزايش خلاقيت در دوره ابتدايي

در سالهای اخیر فعال كردن دانش آموز در امر یادگیری مورد تأكیدنظام آموزشی قرار گرفته است. هدف از فعال كردن دانش آموزانپرورش خلاقیت آنان است. امروزه علم روان شناسی به ما می گویدكه فرآیند خلاقیت ذاتی نیست. بی تردید در پرورش و ایجادخلاقیت در دانش آموزان، معلمان نقش اساسی ایفا می كنند.خلاقیت قابل پرورش و رشد است و این امر مستلزم به كارگیریاصول و روش های خاصی است. معلم در هر مرحله از آموزش میتواند با بهره گیری از طرح مسائل و مباحث برای دانش آموزان وروش های متنوع تدریس، خلاقیت را در آنان پرورش دهد. دانشآموز باید از حالت شنونده و غیر فعال به حالت گوینده و فعالتبدیل شود و كلاس به جای «معلم محور» به صورت دانش آموزمحور» اداره شود. در كلاس دانش آموز محور، معلم نقش یاری دهنده و راهنما را دارد و راه های یادگیری را به دانش آموزان می آموزد تا آنها با استفاده از نیروی خلاقیت و ابتكار خود، مسیر وروش یادگیری را جست و جو كنند. به این ترتیب، دانش آموز محوراصلی توجه به كلاس می شود. این مقاله با روش توصیفی- تحلیلیانجام شده و هدف از آن بررسی تاثیر خلاقیت در تعلیم و تربیت وتغییر شیوه های تدریس در این حیطه می باشد و با توجه به آنشیوه های تدریس، مفهوم خلاقیت و یادگیری ، موانع خلاقیت دردانش آموزان و تعلیم و تربیت تعریف و بررسی شده است و در آخرنقش معلمان در راستای ایجاد خلاقیت در تعلیم و تربیت بیان شده است.