كليدواژه :
قرآن , علوم , علوم انساني , مرجعيت علمي
چكيده فارسي :
چكيده
قرآن كريم اولين و مهم‌ترين منبع اسلام است كه مرجع علمي بشر است، يعني همه ابعاد و علوم بشري به ويژه علوم انساني تحت شمول هدايت قرآني قرار مي‌گيرد.
اين مطلب با دلايل و شواهد برون قرآني (مثل عدم كفايت علوم بشري و خطاپذير بودن آنها و عدم جامعيت و جاودانگي آنها بر خلاف قرآن) و نيز دلايل و شواهد درون قرآني مثل اعجاز حجيت آفرين، حقانيت و فصل الخطاب بودن قرآن و نيز هدايت عام قرآن و اشارات راهبردي و جهت‌دهنده براي علوم انساني و ... قابل اثبات است. مرجعيت علمي قرآن داراي لوازم و پيامدهاي متعددي در حوزه علوم به ويژه علوم انساني است. چرا كه مباني و اهداف علوم را جهت‌دهي مي كند و گاهي بر روش‌ها و موضوعات علمي اثر مي‌گذارد و تا حد نظريه‌پردازي علمي قرآني پيش مي‌رود كه البته روش‌شناسي خاص خويش را دارد.
نوشتار حاضر مطالب فوق را به صورت تبيين مي‌كند و در اين راستا از روش تحقيق توصيفي و تحليلي همراه با شيوه آينده‌پژوهي (براي تحول در علوم انساني و شكل‌گيري علوم انساني قرآني مطلوب) بهره مي‌گيرد.
كليد‌واژه‌ها: قرآن، علوم، علوم انساني، مرجعيت علمي.
چكيده لاتين :
Abstract
The Holy Qur an is the first and most important source of Islam. It is also plays the role of a scientific authority to mankind. For the Quran includes all aspects of human sciences, especially the humanities. This point can be both intra-textually and inter-textually demonstrated. Some of the intra-textual evidence are as: the inadequacy of human sciences, the fallibility of human sciences, their lack of integrity and the immortality of the Qur an. Some of the inter-textual reasons [evidence within the Qur an] are: the inimitability of the Quran which leaves excuse for non, the validity and timeliness of the Quran, and the generally guiding feature of the Quran and the strategic authority of the Quran for humanities and etc. The scientific authority of the Quran has several implications in sciences, especially in the field of humanities. Because it directs the foundations and goals of science and sometimes affects scientific methods and issues, it proceeds to the extent of the Quranic scientific theorization which, of course, has its own methodology. The present article explains the above-mentioned issues using a descriptive-analytical research method, along with the method of future studies (for the development of the humanities and the formation of the Qur anic desirable humanities).
Keywords: Quran, Science, Humanities, Scientific authority
