كليدواژه :
تاريخمندي فهم , تاريخمندي متن , , زبان قوم , نصر حامد
چكيده فارسي :
چكيده
تحقق وحي در برهه¬اي از تاريخ و استفاده از ادبيات رايج عصر بعثت از يك سو، ونازل شدن قرآن به زبان قوم نبي،يعني زبان عربي، اين شبهه را در ذهن بعضي از مستشرقان و روشنفكران ايجاد كرده است كه خاستگاه اين متن زباني،فرهنگ عربي است؛و ازتصورات وتصديقات فرهنگ عربي وام گرفته و محصول و مخلوق زمان خويش است وازلحظه نزول به متني تاريخمندو محصوردراقتضائات عصرخود تبديل شده است.در تحقيق پيش رو،نظريه نصرحامد ابوزيد در مورد تاريخ¬مندي زبان قرآن مورد بحث قرارگرفته است. قرآن كريم در ظاهر الفاظ خود، از عبارت مأنوس مردم عصر بعثت استفاده كرده است ولي تاريخ مندي در محتوي قرآن هيچ تأثيري نداشته است بلكه قرآن يك متن الهي و خلاق است ونه تنها از فرهنگ عربي تاثير نپذيرفته است بلكه نازل شده تا تاثيرشگرفي برفرهنگ عربي بگذارد وآن را ازاساس متحول سازد. قرآن ازيك رشته حقايق ومعنويات برتر سرچشمه مي گيرد كه از قيد ماده وجسمانيت آزاد وازمرحله ي حس ومحسوس بالاتراست وبسيار گسترده تراز قالب الفاظ وعبارت هايي است كه محصول زندگي مادي وفرهنگي اجتماعي است و مقايسه كرن يك متن الهي با متون بشري نتايج و لوازم منفي بسياري در پي دارد.
كليد واژه‌ها: تاريخمندي فهم، تاريخمندي متن، ، زبان قوم، نصر حامد
چكيده لاتين :
Abstract
Historicity of a text runs counter to its eternal validity. The realization of revelation at a specific time of history and the use of the prevailing literature, and the conversion of the Quran into the language of the prophet s language, Arabic, has created this doubt in the minds of some orientalists and intellectuals that the origin of the Quran [as a linguistic text], is Arabic culture. And this text has borrowed everything from the views and practices of Arab culture, and thus it is the product and creature of its time, and finally it is subject to historicity and the needs of its time. The implication of historicity is to refuse and disbelieve the immortality of the Qur anic commandments. To answer this doubt, in the forthcoming research, the author tries to study the relationship between the language of the Quran [that the Quran has been revealed in the language of the people of its time] and the historicity of the Quran. The historical approach has been critically treated from various angles. The Qur an, in its apparent words, employed the usual term ‘the people of the era of revelation’, which implies that historicity has not had any effect on the contents of the Qur an. The Qur an, being a divine text, is not affected by Arabic culture, but rather it has been revealed to drastically change the Arabic culture. The Qur an has come from superior domain containing truth and transcendental realties that are free from material and physical forms. It is beyond the physical realm of the words and expressions that are the product of material and social life. The comparison of a divine text with human texts will lead to many negative consequences.
Keywords: Historicity of understanding, Historicity of the text, the language of the people, Nasr Hamed
