مقايسه تطبيقي فرهنگ اسلامي با ساير اديان بررسي تطبيقي كوتاه آموزه هاي اخلاقي در نامه هاي پولس و نهج البلاغه امام علي(ع)

فرهنگ و اخلاق همواره در تعامل بوده و اخلاق نيز به عنوان زيربنايي ترين ركن زندگي بشر محسوب مي شود، ازين رو اين مقاله سعي دارد مقايسه اي كوتاه از آموزه هاي اخلاقي در دو منبع ديني- اخلاقي يعني نامه هاي پولس در مسيحيت و نهج البلاغه امام علي (ع) بپردازد. در هر دو كتاب پندها و نصايح اخلاقي فراواني به چشم مي خورد ولي در هيچ يك بخش ويژه اي با نام اخلاق وجود ندارد و اين اموزه ها به طور پراكنده در جاي جاي اين دو منبع وجود دارد با مطالعه ي تطبيقي اين دو كتاب به وجوه اشتراك و افتراق پي مي بريم كه بيشتر از نوع نگرش ديني اين دو سرچشمه مي گيرد با مطالعاتي كه در نامه هاي پولس انجام گرفت مي توان به جدايي شريعت از اخلاق و نيز توجه به مسأله ي «محبت» به عنوان اصلي ترين ركن اخلاقيات و نيز به نقش اساسي «ايمان» به تنهايي، در نجات و رستگاري پي برد در حالي كه در نهج البلاغه، اخلاق از شريعت جدا نبوده و نيز انجام همه آموزه هاي اخلاقي مورد توصيه ي اكيد، قرار گرفته است، همچنين در اين كتاب ايمان حقيقي كه همراه با عمل و علم توامان باشد، باعث نجات و رستگاري مي شود در عين حال هر دو كتاب بر آموزه هاي اخلاقي همچون فروتني، صداقت، عدالت، پرهيز از طمع و مال اندوزي، رسيدگي به فقرا و… اتفاق نظر دارند. ولي بايد اشاره نمود كه با بررسي هاي انجام شده، نهج البلاغه كتابي همه جانبه بوده كه علاوه بر تأكيد بر اخلاقيات از مباحث ديگري نيز همچون احكام و فقه، اعتقادات و معادشناسي و… به تماميت سخن رانده شده است.