الگوي محيط شناسي مناسبات فرهنگي عرصه بين الملل؛ از رهگذر بازخواني نقش فرهنگ در نظريه هاي روابط بين الملل

جريان هاي فكري و فرهنگي، بخشي از موجوديت هاي محيطي عرصه فرهنگ در سطح ملي و بين المللي محسوب مي شوند. به عبارت ديگر، عوامل ديگري نيز در فضاي مناسبات فرهنگي در سطوح مختلف و به ويژه در سطح بين الملل وجود دارند كه شايسته است در جريان شناسي فرهنگي، آن ها را نيز مورد شناسايي و توجه قرار داد. اين مقاله، عوامل دخيل در مناسبات فرهنگي كشورها را از رهگذر بازخواني نظريه هاي روابط بين الملل مورد بررسي قرار داده است. براي اين منظور، نگارنده با بهره گيري از روش تحليل مضمون، به خوانش متفاوت اهم نظريه هاي روابط بين الملل پرداخته است. با مرور و خوانش نظريه هاي روابط بين الملل، شش عاملِ دخيل در تحليل نقش فرهنگ در عرصه بين الملل استخراج و صورت بندي شده است كه عبارتند از : 1. اصالت و هويت، 2. باورها و اعتقادات مذهبي، 3. الگوي رفتاري و شيوه زندگي ملت ها، 4. آثار و پيامدهاي فرهنگي ساير حوزه ها، 5. جريان هاي فكري و فرهنگي، 6. دستاوردهاي علمي، فرهنگي و هنري. نگارنده، پس از استخراج و صورت بندي اين عوامل، به بررسي چرايي، تحليل هاي خوش بينانه و بدبينانه از نقش فرهنگ در عرصه بين الملل پرداخته و با تحليل علت شناسانه آن، الگويي را براي محيط شناسي مناسبات فرهنگي در عرصه بين الملل ارائه كرده است.