تنوع و ساختار ژنتيكي جمعيت هاي توس با استفاده از نشانگر هاي SSR

توس داراي ويژگي هاي ممتاز دارويي (ضد سرطان قوي و موثر در درمان ايدز و هپاتيت) مي¬باشد. در حال حاضر پراكنش محدود توس در ايران باعث شده است كه اين درخت به عنوان يك گونه در معرض انقراض محسوب شود. هدف از اين مطالعه بررسي تنوع و ساختار ژنتيكي اين گونه در چهار رويشگاه اصلي آن در ايران (سياه مرز كوه، سنگنده، شهرستانك و مارميشو) مي¬باشد. در اين مطالعه از 13 نشانگر SSRشامل L1.10، L2.2، L2.7، L3.1، L3.4، L4.4، L5.4، L5.5، L7.1، L7.3، L7.4، L7.8 و L022 براي مطالعه تنوع ژنتيكي استفاده شد. ميانگين شاخص شانون در لوكوس هاي SSR در اين مطالعه 1.25 محاسبه شد كه از 0.92 در ماركر L5.5 تا 1.64 در ماركر L2.7 تغيير كرد. مقايسه شاخص هاي تنوع بين جمعيت ها نشان داد كه كمترين مقدار تعداد الل موثر، شاخص شانون و هتروزيگوسي مورد انتظار متعلق به جمعيت شهرستانك بود. ميانگين شاخص تثبيت (FST) در اين مطالعه 32/0 بود كه نشان دهنده تمايز ژنتيكي بين جمعيت¬هاي مورد مطالعه است. زيادبود هتروزيگوسي در دو جمعيت شهرستانك و مارميشو مشاهده شد، كه مي¬تواند نشان دهنده وجود تنگناي ژنتيكي باشد.