اثر پگيلاسيون بر خواص فيزيكوشيميايي هورمون رشد انساني

هورمون رشد انساني پلي پپتيدي با 191 ريشه‌ي آمينو اسيدي، پروتئيني با وزن 22 كيلو دالتون است كه از غده هبپوفيز ترشح مي‌شود. . با توجه به كاربرد هورمون رشد براي درمان بيماري¬هاي چاقي، كوتاهي قد، سوختگي و نيز اهميت اين هورمون براي ورزشكاران، استفاده از اين دارو در حال افزايش است. امروزه نيمه عمر پايين هورمون رشد انساني يك چالش بزرگ در ارتباط با توسعه اين دارو در دنيا است. مديفيكاسيون شيميايي يكي از بهترين راهكارها براي بهبود نيمه عمر و پايداري است. مطالعات متعددي نشان داده است‌ كه مديفيكاسيون‌هاي شيميايي آنزيمي يا غيرآنزيمي ريشه‌هاي خاصي از پروتئين‌ها ممكن است منجر به تغييرات معناداري در خواص فيزيكوشيميايي آنها شود. پگيلاسيون يك رويكرد موثر جهت افزايش تولرانس، نيمه عمر و پايداري پروتئين‌هاي زيست دارويي است. پلي اتيلن گليكول (PEG) با فرمول عمومي HO-(CH2CH2O)n-CH2CH2OH يك خانواده‌ از‌ پليمر‌هاي بلند زنجير، از واحد‌هاي اتيلن گليكول ساخته شده است. به دليل انحلال پذيري بالا، پليمر PEG به عنوان يك كانديد چند منظوره براي كانژوگاسيون پروتئين‌هاي دارويي در نظر گرفته مي‌شود. بر اين اساس، در اين مطالعه ما به بررسي اثر پگيلاسيون بر خواص فيزيكوشيميايي هورمون رشد انساني علاقه‌مند شديم. براي ارزيابي اثر مديفيكاسيون PEG روي خواص فيزيكوشيميايي هورمون رشد، هورمون رشد انساني توسط پلي‌اتيلن‌گليكول متوكسي سوكسينيميديل كربنات (mPEG-SC) در دماي 4 درجه سانتيگراد به مدت 12 ساعت انكوبه شد. در اين مطالعه اثرات پگيلاسيون روي خواص فيزيكوشيميايي هورمون رشد به وسيله SDS-PAGE و پراكندگي ديناميكي نور (DLS) بررسي شد. نتايج SDS-PAGE راندمان بالاي پگيلاسيون هورمون رشد را در شرايط آبي نشان داد. پتانسيل زتاي هورمون رشد انساني پگيله شده به عنوان شاخص بار سطحي و پايداري هورمون رشد به وسيله تكنيك پراكندگي ديناميكي نور (DLS) آناليز شد. در اين مطالعه مشخص شد، پگيلاسيون ريشه‌هاي ليزين و/ يا هيستيدين هورمون رشد انساني به صورت معناداري باعث اقزايش نيمه عمر آن مي‌شود.