نانوسيستمهاي واسطه به عنوان عوامل دارو رسان در نوروپپتيدهاي كوچك

سيستم¬هاي دارو رساني تكنولوژي طراحي شده¬اي به منظور آزاد سازي عوامل درماني در جايگاه هدف مشخص و يا آزاد سازي كنترل شده هستند. همچنين اين سيستم¬هاي دارو رساني از تخريب سريع دارو¬ها جلوگيري كرده و در نتيجه دز مورد نياز دارو را كاهش مي¬دهند. نانوذرات (ذرات با اندازه¬ي بين nm100-1) ذراتي هستند كه با توجه به خواص منحصر به فرد فيزيكوشيميايي و بيولوژيكي كه دارند، به ميزان گسترده¬اي در سيستم¬هاي دارو رساني مورد بررسي قرار گرفته¬اند. سيستم¬هاي دارو رساني كه به واسطه¬ي نانوساختارها طراحي شده¬اند، مانند نانوذرات طلا، نانو لوله¬هاي كربني، نانو وزيكول¬ها، سيستم¬هاي ميسلي و دندريمرها، مبتني بر نانوحامل¬هاي زيست سازگار مي¬باشند. در ميان اين نانو سيستم¬هاي دارورسان، نانوذرات طلا (AuNPs) رايج¬ترين نانوذرات مورد استفاده در كاربردهاي دارو رساني هستند. يكي از استراتژي¬هاي سنتز و همچنين پايدارسازي نانوذرات طلا، استفاده از كيتوسان مي¬باشد. كيتوسان پليمري طبيعي و زيست سازگار است كه به عنوان عامل كاهنده در سنتز نانوذرات طلا عمل مي¬كند و ويژگي¬هاي سطحي آن را براي اتصال مولكول¬هاي زيستي بهبود مي¬بخشد. بر اين اساس، به بررسي پتانسيل نانوذرات طلاي پوشيده شده با كيتوسان، به عنوان سيستم دارو رساني نوروپپتيدهاي كوچك، علاقه¬مند شديم. در اين مطالعه، نانوذرات طلا با استفاده از تترا كلرو آئوريك اسيد (HAuCl₄.3H₂O) و كيتوسان، به عنوان عامل كاهنده و پايدار كننده، سنتز شدند. تشكيل نانوذرات طلاي پوشش شده با كيتوسان به صورت ظاهري با تغيير رنگ محلول تشخيص داده شد و همچنين به وسيله¬ي آناليز طيف¬ UV-Visible مورد بررسي قرار گرفت. اندازه ذرات و همچنين پتانسيل زتاي نانوذرات طلا به عنوان شاخص بار سطحي و پايداري نانوذرات، به وسيله تكنيك پراكندگي ديناميكي نور (DLS) مشخص شد. سپس بار گذراي دارو از طريق انكوباسيون محلول آبي نانوذرات طلاي پوشش شده با كيتوسان و نوروپپتيد دارويي، به مدت 24 ساعت و در دماي 4°C صورت گرفت. نتايج حاصله تشكيل يكنواخت نانوذرات طلاي پوشش شده با كيتوسان را با بارگذاري مناسب دارو، نشان مي¬دهند.