شماره ركورد كنفرانس :
4376
عنوان مقاله :
وسعه محيط كشت نيمه سنتزي براي افزايش توليد نانو الياف سلولز باكتريايي با روش آماري پلاكت برمن
پديدآورندگان :
حوريان طبرستاني محدثه m88.hourian@gmail.com
دانشجوي كارشناسي ارشد مهندسي شيمي- بيوتكنولوژي، دانشگاه صنعتي مالك اشتر تهران؛
, بابايي پور ولي اله vbabaeipour@mt.ac.ir
دانشيار پژوهشكده علوم و فناوري زيستي، دانشگاه صنعتي مالك اشتر، تهران، ايران؛
كليدواژه :
نانو الياف سلولز باكتريايي , استوباكترزايلينيوم , طراحي پلاكت برمن , كشت ساكن
عنوان كنفرانس :
اولين كنفرانس بين المللي يافته هاي نوين در بيوتكنولوژي
چكيده فارسي :
نانو الياف سلولز ميكروبي در مقايسه با سلولزهاي توليدشده توسط گياهان يا جلبك دريايي، از خواص فوقالعادهي فيزيكي و شيميايي، مانند خلوص بالا، زيستتخريبپذيري و سازگاري خوب، درجه بالاي تبلور، قابليتهاي فوقالعاده حفظ آب برخوردار است. اين مشخصات نانوالياف سلولز باعث شده كاربردهاي زيادي در بهبود زخم و بازسازي بافت، ايمپلنت در دستگاههاي پزشكي و دامپزشكي، تثبيتكننده آنزيمها، قوام دهنده در صنايع غذايي داشته باشند. مهمترين چالش در استفاده از سلولز باكتريايي هزينهي بالاتر توليد آن نسبت به سلولز گياهي است. هزينهي محيط كشت يكي از عوامل اصلي و تأثيرگذار در كيفيت، كميت و درنتيجه هزينهي توليد است. از اين رو در اين تحقيق تلاش شده يك محيط كشت ارزان، باقابليت توليد و خلوص بالاي سلولز با كمترين مقدار هزينهي فراوري جهت كاربردهاي درماني و بهداشتي توسعه داده شود. در اين تحقيق براي توسعهي محيط كشت نيمه سنتزي جهت افزايش توليد نانو الياف سلولز باكتريايي با روش طراحي آماري پلاكت برمن اثر 11 عامل مؤثر در توليد شامل pH، منبع كربن صنعتي (شكر و گلوكز صنعتي)، منبع نيتروژن شامل اوره، آمونيوم سولفات، مخمر، اتانول، NaCl، MgSO4.7H2O، سيتريك اسيد، دي سديم فسفات در دو سطح بررسي شد. مقدار سلولز باكتريايي خشك با كشت باكتري استوباكتر زايلينيوم نوع BPR 2001 بهصورت كشت ساكن با اجزاي متفاوت با روش طراحي پلاكت برمن در 12 ارلن و با دو بار تكرار انجام شد. آناليز واريانس نتايج حاصل نشان داد كه در مدل موردنظر، مقادير P-Value: 044/0، F-Value: 312.42، Adj MS: 0.065، Adj SS: 0.65 حاصل گشت كه حاكي از درستي طراحي و اجراي آزمايشها بوده است. ضمناً مقدار توليد از 7 گرم بر ليتر به 12.2 گرم بر ليتر افزايش يافت. از طرفي مشخص شد كه نوع منبع كربن، مقدار مخمر و MgSO4.7H2O بيشترين تأثير در افزايش توليد دارند كه براي افزايش بيشتر توليد، بهينهسازي اين عوامل صورت گرفتهاست.