نقش بيوتكنولوژي در گياهان دارويي

گياهان دارويي به دليل توام بودن ماهيت طبيعي و وجود تركيبات همولوگ دارويي در ان ها، با بدن سازگاري بهتري دارد و معمولا فاقد عوارض ناخواسته دارو هاي شيميايي هستند.گياهان تكثير شده از طريق كشته هاي in vitro عاري از بيماري و از لحاظ ژنتيكي و كيفي يكنواخت مي باشند.استفاده از روش هاي بيوتكنولوژي از جمله كشت بافت كه شامل باززايي در شرايط آزمايشگاهي، باززايي از طريق جنين زايي در شرايط سوماتيك، توليد متابوليك هاي ثانويه از گياهان دارويي به منظور تكثير و افزايش توان ژنتيكي آن ها و هم چنين شناسايي سريع تر و دقيق تر ژنوتيپ هاي كه فرآورده بيشتري توليد مي كنند، مي توانند بسيار مفيد واز لحاظ تجاري بسيار سودآور باشد.طي سال هاي اخير كشت سوسپانسيون سلولي و اندام (ساقه و ريشه مويين)جهت توليد متابوليك هاي ثانويه و مطالعه مسير بيوسنتز متابوليت ها و افزايش بيان ژن مورد توجه قرار گرفته است. در اين رابطه گشت سلولي طيف وسيعي از گياهان دارويي بررسي شده است و تركيبات مهمي نظير:فلاونوئيد ها، تانن ها و الكالوئيد ها از اين طريق توليد شده اند.از سوي ديگر پيشرفت هاي كه در زمينه تكنولوژي‌ DNA نوتركيب و مهندسي ژنتيك گياهي نقش چشمگيري در زمينه شناسايي و دستگاري ژنتيكي آنزيم هاي دخيل در مسير متابوليكي بيوسنتز متابوليت هاي ثانويه ايفا نموده است.