شماره ركورد كنفرانس :
4376
عنوان مقاله :
اثر تركيبي داروهاي Dacetaxol و Bortezomib روي رده سلول MCF-7
پديدآورندگان :
مهدي¬زاده كيهان Biokayhan@gmail.com
كارشناسي ارشد، دانشگاه تربيت مدرس؛
, آذري زهره z.a5111575@gmail.com
كارشناسي ارشد، دانشگاه تربيت مدرس؛
, عطايي فرنگيس Ataei_f@modares.ac.ir
P.H.D دانشگاه تربيت مدرس؛
, حسينخاني سامان Saman_h@modares.ac.ir
P.H.D دانشگاه تربيت مدرس؛
كليدواژه :
Docetaxel , پروتئازوم , Bortezomib , MCF-7
عنوان كنفرانس :
اولين كنفرانس بين المللي يافته هاي نوين در بيوتكنولوژي
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: سرطان يكي از معضلات بسيار جدي در سلامت و يك عامل اصلي مرگ و مير است. درمان سرطان با تك دارو بندرت موفقيت آميز است و باعث مقاومت تومور به دارو مي شود بنابراين استفاده از تركيب داروها براي درمان سرطان مورد توجه قرار گرفته است. Docetaxel يك داروي شيمي درماني مورد استفاده براي بسياري از سرطان هاست. عملكرد سمي اين دارو با اثر بر ميكروتوبولها و تجمع پايدار آنها ايجاد مي شود در حاليكه پيشگيري از دپليمريزاسيون ميكروتوبولها و متعاقب آن مهار تقسيم سلولي ميتوز، از توسعه و پيشروي سرطان ممانعت مي كند. اين دارو مي تواند به تنهايي يا بصورت تركيبي با داروهاي شيمي درماني ديگر استفاده شود. مهاركننده پروتئازوم مانند Bortezomib يك داروي ضدسرطان جديد است و اولين مهار كننده پروتئازوم درماني استفاده شده براي انسان است. اتم برم درون Bortezomib با تمايل بالا و بصورت اختصاصي به جايگاه فعال پروتئازوم 26S متصل شده و منجر به توقف چرخه سلولي و آپوپتوز مي شوند. در اين مطالعه اثر تركيبي Docetaxel با مهاركننده پروتئازوم بر روي رده سرطاني MCF-7 كه يك نوع سرطان سينه است بررسي شد.
روشها: رده سلولي سرطان سينه MCF-7 با داروهاي Docetaxel و Bortezomib به تنهايي و بصورت تركيب با يكديگر در زمانها و غلظتهاي مختلف تيمار شدند و ميزان اثر آن بر مرگ و بقاي سلول با روشهاي مختلف مانند MTT، مورفولوژي سلول و شمارش تريپان بلو بررسي شد.
نتايج: Docetaxel و Bortezomibهر كدام به تنهايي باعث مهار تكثير سلول و القاي آپوپتوز در رده سلولي سرطان سينه MCF-7 مي شوند. تركيب اين دو دارو اثرات ضدسرطاني بهتري در برابر سلولهاي سرطان سينه نشان دادند.
نتيجه گيري: اين نتايج اهميت درماني تركيب داروها مانند Docetaxel و Bortezomibدر درمان سرطان سينه را نشان مي دهد و مي تواند شروعي براي مطالعات گسترده تر در درمان باشد.