اثر مقادير مختلف دي اكسيدكربن و نور بر رشد ميكروجلبك درارزيابي فتوبيوراكتور لوله¬اي طراحي شده نسبت به حوضچه روباز

جلبكها به خاطر توليد، ارزش غذايي و كاربردهاي مختلفي كه در پاكسازي محيط دارند شديدا مورد توجه قرار گرفته اند و حتي امروزه به آنها به عنوان منبع توليد انرژي نگريسته مي¬شود. امروزه فتوبيوراكتورهاي كارامد و حوضچه هاي روباز براي افزايش توليد ميكروجلبك مورد توجه قرار گرفته اند اما يكي از عوامل محدود كننده در كاربرد مناسب مواد غذايي در كشت ميكروجلبك جابجايي زي¬توده و استفاده بهينه از مواد غذايي مي باشد. نور و دي اكسيدكربن از جمله عوامل محدود كننده در رشد و تكثير ميكروجلبكها مي¬باشند. در اين مقاله فتوبيوراكتور لوله¬اي طراحي شده در دانشگاه آزاد اسلامي واحد ورامين مورد ارزيابي قرار گرفته است.بدين منظور با ثابت نگه داشتن برخي عوامل موثر در رشد از جمله غلظت نيترات سديم، pH و دما، تاثير مقادير مختلف دي اكسيدكربن و نور بر رشد ميكروجلبك در فتوبيوراكتور با حوضچه روباز مقايسه گرديده است. براي مقايسه دو سيستم، آزمايش فاكتوريل با سه تكرار و با نرخهاي تزريق دي اكسيد كربن در سه سطح 2/0، 35/0 و 5/0 lit/min وشدت هاي نوري 150، 200 و 250µ.mol.photon/m2.s) ) انجام گرفت. نتايج اين آزمونها نشان مي دهد كه با افزايش ميزان دي¬اكسيدكربن و شدت نور در محيط كشت ميزان رشد ميكروجلبك به طور معني دار و در سطح احتمال 1% افزايش مي بايد. علاوه بر اين مقايسه ميانگينها نشان مي دهد كه فتوبيوراكتور لوله اي طراحي شده داراي عملكرد بهتري مي¬باشد.