ارائه مكانيزم انگيزشي براي مشاركت خودروها در رايانش ابري خودرويي با حفظ حريم خصوصي

خودروهاي پيشرفته و گران‌قيمت، تجهيزات و حسگرهايي دارند كه در اكثر اوقات بلااستفاده باقي مانده‌اند. فراهم كردن شرايطي كه خودروها بتوانند منابع مازاد خود را در اختيار ديگران قرار دهند يكي از انگيزه‌هاي شكل‌گيري ابرخودرويي بوده است. در ابرخودرويي همانند رايانش ابري، خودروها مي‌توانند درخواستهايي همچون انجام محاسبات، دريافت اطلاعات و غيره را به ابرخودرويي داده و سرويس مدنظر خود را دريافت كنند. اكثر سرويس‌هايي كه ابرخودرويي ارائه مي‌دهد به عنوان سرويس‌هاي ارزش افزوده شناخته مي‌شوند و خودروها مي‌بايست به ازاي دريافت آن‌ها هزينه پرداخت كنند. پرداخت هزينه سرويس‌ها به صورت بين خودرويي مساله چالش برانگيزي است چراكه هر دو موجوديت سرويس‌دهنده و سرويس‌گيرنده متحرك هستند. همچنين مساله مربوط به حفظ حريم خصوصي سرويس‌دهنده و سرويس‌گيرنده نيز چالش‌هايي را به همراه دارد. در اين مقاله به منظور پرداخت هزينه سرويس‌‌ها و به تبع آن تشويق خودروها به شركت در ابرخودرويي، از مكانيزم انگيزشي مبتني بر توكن بهره گرفته شده است. مجازي بودن ماهيت توكن، آن را مستعد سوء استفاده‌هاي بسياري مي‌كند. اگر ساختار مناسبي براي ايجاد و پرداخت توكن وجود نداشته باشد، استفاده از توكن مي‌تواند منجر به نقض حريم خصوصي سرويس‌گيرنده همچون رديابي سرويس‌گيرنده توسط ساير خودروها يا مرجع صادركننده توكن گردد. بهعلاوه مسايلي مانند استفاده چندباره توكن به صورت غيرقانوني نيز يكي از مهم‌ترين چالش‌ها است. به همين دليل در ادامه راهكاري براي پرداخت هزينه سرويس‌ها به صورت بين خودرويي با حفظ حريم خصوصي ارائه شده است به نحوي كه از استفاده مجدد توكن جلوگيري مي‌كند. در نهايت راهكار پيشنهادي از نقطه نظر امنيت، حريم خصوصي، سربار ارتباطي، باركاري، مقياس‌پذيري و استفاده مجدد توكن مورد ارزيابي قرار گرفته است.