كليدواژه :
برنامهريزي رشد , توسعه , مفهوم توسعه , برنامه جامع , برنامه عمراني پنجساله , برنامه سالانه , تحقق هدف , سياستهاي كلي , استراتژي (راهبردها) , پايش يا نظارت بر عملكرد برنامه توسعه
چكيده فارسي :
تجربه بيش از شصت سال برنامه ريزي نتوانسته است كشور اسلامي ايران را در جايگاه مناسب با ظرفيت ها و سرمايه هاي طبيعي، فرهنگي، اجتماعي و اقتصادي قرار دهد. با تجربه 10 برنامه توسعه ميان مدت (5 برنامه قبل از انقلاب و 5 برنامه بعد از پيروزي انقلاب شكوهمند اسلامي) هنوز دغدغه ها و دل مشغولي هاي مسائل كلان در حوزه هاي مختلف از قبيل تورم، بيكاري، اتكا به درآمد فروش نفت، بهره وري پايين عوامل توليد، افزايش شكاف درآمدي، حجم و ناكارآمدي دولت، تخريب محيط زيست و منابع طبيعي محدوديت عرصه فعاليت براي مشاركت مردمي، فساد و تبعيض، عدم برقراري ارتباط سيستماتيك ميان يافته هاي علمي در عرصه فناوري و توليد و ... به صورت مزمن پيشرفت و سلامت جامعه را تهديد مي نمايند. مسائل و چالش هاي مزمن موجود در مسير پيشرفت و تعالي كشور اسلامي از آسيب هايي نشأت مي گيرد كه فرايند تنظيم و تدوين، تصويب و اجرا و نظارت برنامه هاي توسعه ميان مدت با آن مواجه بوده و هست، در اين مجموعه با مروري بر تاريخ برنامه ريزي كشور و واكاوي فرايندهاي برنامه ريزي با بهره گيري از اسناد و مدارك موجود كه حاصل زحمات فرهيختگان و انديشمندان مي باشد و همچنين نشست هاي هم انديشي و گفتمان راهبردي، آسيب هاي هر كدام از اين مراحل شناسايي و در پايان هر مرحله، ارزيابي و جمع بندي شده است.